نسبت ریسک به پاداش در معاملات ارزهای دیجیتال: مفهوم و کاربرد آن چگونه است؟

نسبت ریسک به پاداش (Risk/Reward) معیاری برای ارزیابی سود بالقوه در مقابل زیان احتمالی است. در معاملات ارزهای دیجیتال، این معیار با تعیین سطوح حد ضرر و اهداف کسب سود به مدیریت ریسک کمک می‌کند.

نسبت ریسک/پاداش یا ریسک/ریترن اغلب در خرید و فروش ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد و سود بالقوه یک معامله را با زیان احتمالی مقایسه می‌کند. به عبارتی، این نسبت نشان می‌دهد که معامله‌گران باید چه پاداشی دریافت کنند تا ریسکی که متحمل می‌شوند، جبران شود.

به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری با نسبت ریسک/پاداش 1:3 به معنای آن است که به ازای هر دلاری که سرمایه‌گذار ریسک می‌کند، اگر معامله به نفع او پیش برود، سه دلار سود کسب خواهد کرد. این نسبت در معاملات ارزهای دیجیتال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، چه برای معاملات روزانه و چه برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت که به عنوان “هدلینگ” شناخته می‌شود.

صرافی ارز دیجیتال نیپوتو امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال از جمله خرید شیبااینو را برای شما فراهم کرده است.

نحوه محاسبه نسبت ریسک به پاداش

فرض کنید قیمت اتر 2000 دلار است. معامله‌گر ممکن است تصمیم بگیرد که یک پوزیشن خرید (لانگ) با پارامترهای زیر باز کند:

قیمت ورودی: 2000 دلار

این قیمت، قیمتی است که معامله‌گر اتر را خریداری می‌کند.

حد ضرر: 1800 دلار

اگر قیمت اتر کاهش یابد، که به نفع معامله‌گر نیست، حد ضرر جایی است که اتر خریداری‌شده را (با قبول ضرر) می‌فروشد تا از ضرر بیشتر جلوگیری شود. به عبارت دیگر، 200 دلار به ازای هر اتر خریداری‌شده با قیمت 2000 دلار در معرض خطر است.

سود هدف : 3000 دلار

اگر قیمت اتر افزایش یابد، هدف سود نقطه‌ای است که اتر را می‌فروشد. در این صورت، معامله‌گر سود 1000 دلاری برای هر اتر به دست می‌آورد.

چندین ماشین حساب آنلاین نسبت ریسک به پاداش برای ترید ارزهای دیجیتال در دسترس است. در ادامه، نحوه محاسبه دستی نسبت ریسک به پاداش ارائه شده است:

ریسک اولیه 200 دلار به ازای هر اتر است (فاصله بین قیمت ورودی 2000 دلار و حد ضرر 1800 دلار).

سطح هدف سود، پاداشی معادل 1000 دلار به ازای هر اتر فراهم می‌کند و نسبت ریسک به پاداش 1:5 (ریسک 200 دلاری تقسیم بر پاداش 1000 دلاری) است.

فرمول نسبت ریسک به پاداش:

مزایا و معایب نسبت ریسک به پاداش

نسبت ریسک به پاداش به معامله‌گران کمک می‌کند تا ریسک‌ها و پاداش‌های احتمالی یک معامله را ارزیابی کرده و تصمیم‌گیری بهتری انجام دهند. این امکان را به معامله‌گران می‌دهد تا با تنظیم دستورات حد ضرر و اهداف سود، ریسک‌ها را به‌طور مؤثر مدیریت کرده و در عین حال ضررهای احتمالی را محدود و سودها را به حداکثر برسانند.

مزایا و معایب نسبت ریسک به پاداش

نسبت ریسک به پاداش به معامله‌گران کمک می‌کند تا ریسک‌ها و پاداش‌های احتمالی یک معامله را ارزیابی کرده و تصمیم‌گیری بهتری انجام دهند. این امکان را به معامله‌گران می‌دهد تا با تنظیم دستورات حد ضرر و اهداف سود، ریسک‌ها را به‌طور مؤثر مدیریت کرده و در عین حال ضررهای احتمالی را محدود و سودها را به حداکثر برسانند.

با این حال، نسبت ریسک به پاداش تنها یک معیار برای مدیریت ریسک است و موفقیت در معاملات را تضمین نمی‌کند، زیرا:

این نسبت بر اساس فرضیاتی درباره حرکت قیمت آتی دارایی است که همیشه ممکن است صحیح نباشد.

ممکن است بیش از حد ساده باشد و عوامل مهمی مانند شرایط بازار، نقدینگی و هزینه‌های تراکنش را در نظر نگیرد.

برای مثال، در صورت نوسان ناگهانی بازار، معامله‌گر ممکن است نیاز به تغییر حد ضرر یا اهداف سود داشته باشد.

پس از محاسبه نسبت ریسک به پاداش، معامله‌گر باید بررسی کند که آیا این نسبت با استراتژی معاملاتی و تحمل ریسک او همخوانی دارد یا خیر. با این حال، تنها به این نسبت برای معاملات ارزهای دیجیتال نباید تکیه کرد.

سطح مناسب نسبت ریسک به پاداش

در حالی که نسبت 1:2 به عنوان یک نسبت ریسک به پاداش عملی و بهینه در معاملات کریپتو (و همچنین معاملات سنتی) در نظر گرفته می‌شود، هیچ قانون ثابتی برای استفاده از این نسبت وجود ندارد و این نسبت به انتظارات و استراتژی‌های معاملاتی معامله‌گران بستگی دارد.

برای دستیابی به نسبت ریسک به پاداش بهینه، باید ریسک و پاداش متعادل شوند که به تحمل ریسک و استراتژی معاملاتی معامله‌گر بستگی دارد. چندین معیار می‌تواند همراه با نسبت ریسک به پاداش یا بهینه‌سازی آن به معامله‌گران کمک کند.

استفاده از نسبت ریسک به پاداش در معاملات ارزهای دیجیتال:

اندازه پوزیشن

اندازه پوزیشن یک معیار نیست، بلکه مقدار سرمایه‌ای است که به هر معامله اختصاص داده می‌شود. تعیین اندازه پوزیشن بخشی حیاتی از استراتژی مدیریت ریسک در معاملات است و به کنترل ضررها و سودهای احتمالی معامله کمک می‌کند.

اندازه پوزیشن به طور مستقیم بر نسبت ریسک به پاداش تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، پوزیشن بزرگتر می‌تواند سود بالقوه معامله و زیان احتمالی را افزایش دهد. در مقابل، پوزیشن کوچکتر ممکن است سود و زیان احتمالی را محدود کند.

نرخ برد (Win Rate)

نرخ برد درصدی از تعداد معاملات سودآور به کل معاملات است و میزان سودآوری معاملات را اندازه‌گیری می‌کند. نرخ برد بالا نشان می‌دهد که معامله‌گر به طور مداوم معاملات سودآوری انجام می‌دهد و نیازی به تکیه بر معاملات بزرگ ندارد. به این ترتیب، معامله‌گر می‌تواند از نسبت ریسک به پاداش کمتر و مطمئن‌تری استفاده کند و همچنان سودآور باشد.

از طرف دیگر، نرخ برد پایین به این معنی است که معامله‌گر برای کسب درآمد و مواجهه با ریسک‌های نوسانات مرتبط با نسبت ریسک به پاداش، باید بیشتر به معاملات بزرگ وابسته باشد.

حداکثر کاهش(Maximum drawdown (MDD

حداکثر افت (Drawdown) یک معیار اساسی برای معامله‌گران است که باید هنگام ارزیابی نسبت ریسک به پاداش معاملات خود در نظر بگیرند. این معیار، بیشترین درصد کاهش ارزش پرتفوی از بالاترین نقطه تا پایین‌ترین نقطه را اندازه‌گیری می‌کند. بنابراین، حداکثر افت چگونه بر نسبت ریسک به پاداش تأثیر می‌گذارد؟

فرض کنید معامله‌گری نسبت ریسک به پاداش 1:2 دارد؛ به این معنی که اگر 1 تتر در این معامله سرمایه‌گذاری کند، 1 دلار به خطر می‌اندازد تا 2 دلار سود کند. همچنین، فرض کنید حداکثر افت استراتژی معاملاتی 50٪ است. در این صورت، معامله‌گر ممکن است قبل از تغییر استراتژی و بازگشت به سودآوری، نیمی از حساب معاملاتی خود را از دست بدهد.

به این ترتیب، حتی اگر نسبت ریسک به پاداش مطلوب باشد، ریسک کلی استراتژی ممکن است بیش از حد بالا باشد. یکی از راه‌های مقابله با این مسئله، استفاده از حد ضرر است.

نسبت انتظار (Expectancy)

نسبت انتظار احتمال کسب سود در بلندمدت در یک سری معاملات یا سرمایه‌گذاری را اندازه‌گیری می‌کند.

نسبت ریسک به پاداش نقش مهمی در تعیین انتظار دارد. نسبت ریسک به پاداش بالا به این معناست که سود بالقوه بیشتر از زیان احتمالی است. این بدان معناست که اگر یک معامله‌گر 33 درصد از معاملات خود را مثلاً با نسبت ریسک به پاداش 1:2 برنده شود، میانگین سود او دو برابر میانگین ضرر است که به نوبه خود به معنای انتظار بالاتر است.

عوامل مهم در تعیین نسبت ریسک به پاداش در معاملات ارزهای دیجیتال

نوسانات بازار ارزهای دیجیتال

یکی از ویژگی‌های اصلی بازار ارزهای دیجیتال نوسانات شدید آن است.

نقدینگی

نقدینگی به میزان ذخایر، توکن‌ها یا استخرهای توکن موجود برای مبادلات آسان و سریع اشاره دارد و امکان خرید و فروش راحت دارایی‌ها را فراهم می‌کند. نقدینگی پایین یک دارایی کریپتو می‌تواند ریسک معاملات را افزایش داده و کسب سود را دشوارتر کند.

تأثیر فناوری

قابلیت‌های توکن و پتانسیل رشد آن نقش مهمی در ریسک معامله با آن ایفا می‌کنند. توکنی که شهرت بیشتری داشته و جایگاه خود را تثبیت کرده باشد، ریسک معامله کمتری به همراه دارد.

چشم‌انداز قانونی

حوزه ارزهای دیجیتال با توجه به مقرراتی که از سوی نهادهای قانونی وضع می‌شود، با تغییرات بسیاری مواجه است. هر قانون جدید یا به‌روزرسانی شده می‌تواند به طور مستقیم بر احساسات بازار تأثیر بگذارد.

منبع نیپوتو