زنیان به انگلیسی می شود ajowan (اَجوِین) که البته هم معنی های دیگری هم دارد و عرق زنیان میشه ajowan essence (کلا عرقیجات رو میگن essence) و 10 حقیقت فوق العاده جالب که به طور مختصر و سریع یاد می دهیم. از یادگیری لذت ببرید.
- تلفظ: /ˈadʒəʊən/
- نوع کلمه: اسم (noun)
یک بار برای همیشه یاد بگیر: لیست کامل سبزیجات به انگلیسی
تعریف ajowan (زنیان) به انگلیسی
1- An annual plant with feathery leaves and white flowers, native to India. گیاهی یکساله با برگهای پَردار و گلهای سفید که بومی هند است
مثال:
- One time oral administration of curcumin, coriander, cumin, fenugreek, mustard, asafoetida, ajowan, fennel and onion as a single dose significantly increases bile acid secretion. تجویز خوراکی کورکومین، گشنیز، زیره، شنبلیله، خردل، آنقوزه، زنیان، رازیانه و پیاز به صورت دوز تکی، به طور قابل توجهی ترشح اسید صفراوی را افزایش می دهد
2-mass noun -The aromatic seeds of the ajowan plant, used as a culinary spice. اسم عام- دانه های معطر گیاه زنیان که به عنوان ادویه در آشپزی استفاده می شود
می خوای کل این سایت توی جیبت باشه؟ توی اپلیکیشن آموزشی چرب زبان، هرررر زبانی رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان زبان مدنظرتو مثل بلبل حرف بزن!
مثال:
- In the north they tend to be seasoned with ‘hot’ spices such as ajowan, pepper, and dried chilli flakes to contrast with the more mildly seasoned food which they accompany. در شمال، غذاها با ادویه های “تند” مثل زنیان، فلفل و چیلی (فلفل قرمز) خشک شده چاشنی دار می شوند تا با غذاهای ملایم تری که همراهشان سرو می شوند در تضاد باشند
3-mass noun – The essential oil of the ajowan plant. اسم عام- اسانس گیاه زنیان
مثال:
- Novel natural antioxidant for stabilization of edible oil: the ajowan (Carum copticum) extract. آنتی اکسیدان طبیعی جدید برای تثبیت روغن خوراکی: عصاره زنیان (Carum copticum)
- Ajowan oil, a perfumery raw material, is obtained by steam distillation from the seeds. روغن زنیان که ماده اولیه عطرسازی است، از تقطیر بخار از دانه های این گیاه بدست می آید
در ادامه بخوانید: تره به انگلیسی و 10 حقیقت جالب
منشا و ریشه واژه ajowan (زنیان)
این کلمه از لغت هندی ajvāyn گرفته شده است.
اطلاعات و حقایق جالب درباره گیاه زنیان
زنیان یا آجوان (Ajowan) گیاهی یکساله، عمودی، معطر و شاخه دار با ارتفاع 60 تا 160 سانتی متر است. این گیاه اغلب و به خصوص در جنوب آسیا به خاطر دانه هایش که بعنوان نوعی ادویه در آشپزی بکار می روند کاشته می شود. علاوه بر این، زنیان دارای طیف وسیعی از کاربردهای دارویی است.
- خطرات شناخته شده در ارتباط با مصرف زنیان تا کنون هیچ خطری در خصوص مصرف زنیان پیدا نشده است.
- دامنه و محدوده رشد گیاه اروپا تا شرق آسیا در هیمالیا.
- زیستگاه زمین های مرطوب.
| رتبه بندی خوراکی |   |
| رتبه بندی دارویی |    |
| رتبه بندی سایر کاربردها |    |
| عادت رشد | یکساله |
| ارتفاع | 60 سانتیمتر |
| گرده افشان ها | زنبورها |
| خودباروری | دارد |
| وضعیت کشت | کشت می شود |
جزئیات بیشتر درباره کشت گیاه زنیان
زنیان را می توان در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری و جایی که 2200 متر از سطح دریا ارتفاع داشته باشد کاشت. این گیاه در مناطقی که دمای سالانه آنها در روز در محدوده 16 تا 24 درجه سانتیگراد قرار دارد بهترین رشد را خواهد داشت؛ اما می تواند دمای 10 تا 30 درجه سانتیگراد را هم تحمل کند.
بهترین نقطه برای کاشت زنیان جاییست که میانگین بارندگی سالانه آن بین 800 تا 1000 میلی متر باشد ولی زنیان در مناطقی که بین 700 تا 1100 میلی متر در سال بارندگی دارند هم رشد می کند. این گیاه برای رشد به خاک مرطوب و مکان آفتابی نیاز دارد. با اینکه می توان زنیان را تقریبا در همه نوع خاکی کاشت، اما بهترین خاک برای کاشت آن خاک لومی است. خاکهایی که در آنها برنج به روش مرطوب رشد می کنند برای کشت زنیان نامناسبند، چون این خاکها باعث رشد رویشی گیاه می شوند.
بهترین محدود PH خاک برای رشد زنیان 5.6 تا 5.7 است، اما PH بین 6 تا 8 را هم می تواند تحمل کند. معمولا گلدهی زنیان 2 تا 4 ماه پس از کاشت شروع می شود و دانه های آن بعد از 2 ماه می رسند.
حدود 70 تا 80 درصد گیاه از طریق دگر گرده افشانی (cross-pollinated) تولید و گرده افشانی هم عمدتاً توسط زنبورها انجام می شود. از آنجایی که گیاه زنیان به طور گسترده ای منشعب می شود، گلدهی آن یکدست نخواهد بود و برای همین دانه های آن هم همگی با هم بالغ و رسیده نمی شوند و همین مساله برداشت آنها را دشوار می کند.
حتما دانلود کنید: 4 تا از بهترین مترجم های انگلیسی به فارسی
اغلب اوقات دانه های زنیان قبل از اینکه کاملا برسند برداشت می شوند تا از ریزش آنها به خاطر خرد شدن جلوگیری شود. کیفیت اسانس این دانه ها هم مثل دانه های رسیده است.
کاربردهای خوراکی زنیان
زنیان های معطر و تند حدود 2 سانتی متر طول دارند و گفته می شود طعم تند آن ترکیبی از مزه بادیان و پونه کوهی با کمی فلفل سیاه است. مردم در سراسر دنیا به خصوص در هند، مدیترانه و اتیوپی از زنیان برای خوش طعم کردن غذاهایشان و در حبوبات، نان ها و میان وعده های شیرین استفاده می کنند.
معمولا دانه های زنیان را بعد از خشک کردن برشته می کنند. در مرحله بعد این دانه ها را پودر می کنند و بعد به عنوان ادویه در پخت و پز انواع غذاها به کار می برند. اسانس یا همان روغن زنیان را می توان از کل گیاه و دانه های آن استخراج کرد. روغن زنیان از روغن آویشن (thyme) شیرین تر است و از آن به عنوان طعم دهنده استفاده می شود.
کاربردهای پزشکی و دارویی زنیان
سابقه استفاده از دانه زنیان و اسانس های موجود در آن به عنوان دارو به مدتها پیش برمیگردد. اسانس زنیان در هند با نام “روغن آجووان” یا “روغن زنیان” شناخته می شود. تحقیقات قابل توجهی وجود دارند که نشان دهنده خواص دارویی این گیاه و به ویژه اسانس تیمول (thymol) موجود در آن هستند.
تیمول، ترکیب اصلی اسانس زنیان بسیار ضد عفونی کننده است و فعالیت ضد باکتریایی قوی و چشمگیری در برابر بسیاری از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی نشان می دهد. علاوه بر این، تیمول در برابر طیف وسیعی از قارچها عملکرد ضد قارچی طولانی مدتی از خودش نشان می دهد و بسته به دوز مصرفی عملکرد لارو کشی و آفت کشی هم دارد.
مکالمه رو یک بار برای همیشه یاد بگیر: دانلود 100 مکالمه رایج روزمره
تحقیقات نشان می دهند که اسانس زنیان گشاد کننده عروق خونی است و می تواند فشار خون را کاهش بدهد و به همین دلیل می تواند در درمان بیماری های قلبی و عروقی، به شرط تجویز پزشک و زیر نظر او، مفید باشد.
علاوه بر این دانه های زنیان خواص آنتی اکسیدانی چشمگیری هم دارند. دانه و به خصوص اسانس موجود در دانه های این گیاه بسیار ضد عفونی کننده، ضد گرفتگی، معطر، تلخ، بادشکن، هضم کننده، ادرار آور، تعریق آور، خلط آور و مقوی است. از دانه زنیان درمان سرماخوردگی، سرفه، آنفولانزا، آسم، اسهال، وبا، قولنج، سوء هاضمه، نفخ، تورم، آرتریت و روماتیسم استفاده می شود.
اسانس زنیان به شدت ضد عفونی کننده است و برای از بین بردن انگل های داخلی بدن از آن استفاده می شود. دانه زنیان را بعد از رسیدن کامل برداشت می کنند و سپس آنها را برای استخراج اسانس تقطیر و یا برای استفاده های بعدی خشک می کنند. دانه زنیان حاوی حدود 4 تا 6 درصد اسانس است که 45 تا 55 درصد آن را اسانس قوی ضد عفونی کننده «تیمول» تشکیل می دهد. اسانس زنیان به داروهای ضد سرفه اضافه می شود و ریشه آن نیز ضد نفخ و ادرار آور است.
سایر موارد مصرف زنیان
دانه های زنیان حاوی 3 تا 10 درصد اسانس هستند که بین 30 تا 35 درصد از این اسانس، تیمول است. تیمول نام ترکیبی است که بیشتر در گونه آویشن یافت می شود. به جز مواردی که گفته شد، از اسانس زنیان در داروسازی و عطرسازی هم استفاده می شود. اسانس زنیان یک بازدارنده قوی برای جلوگیری از جوانه زدن سیب زمینی های نگهداری شده در دمای اتاق است. علاوه بر این، از دانه های زنیان نوعی روغن خشک هم بدست می آورند که از آن برای مقاصد صنعتی و فنی استفاده می شود.
نحوه کاشت و تکثیر گیاه زنیان
معمولا بین 10 تا 15 روز طول می کشد تا بذر یا همان دانه زنیان جوانه بزند، اما ممکن است این زمان به 1 ماه هم برسد. فراهم کردن هوای خنک و ابری و آبیاری ملایم پس از کاشت برای استقرار محصول مهم است. بذر زنیان اکثرا به صورت انحصاری و تک کشت به میزان 3.2 تا 5.3 کیلوگرم در هکتار پخش می شود یا با غلات و یا سایر گیاهان خانواده چتریان (Apiaceae) کاشته می شود.
در کنار این مطلب بخوانید: چگونه افراد مختلف را در زبان انگلیسی صدا بزنیم؟
بذرهای زنیان باید با لایه نازکی از خاک پوشانده شوند تا جوانه زنی خوبی داشته باشند و نباید فلاشینگ (flushing) شوند. گاهی اوقات موقع کاشت زنیان، بذر آن را با پوسته برنج مخلوط می کنند تا اطمینان حاصل شود که بذرها به طور یکنواخت توزیع می شوند. بذر خوب زنیان به سختی پیدا می شود چون خیلی از بذرهای موجود در بازار پوک هستند.
