معنای «شنبلیله» در زبان انگلیسی می شود fenugreek (فِنیوگریک). در این مطلب روش استفاده از آن در جمله، گرامر آن و حقایق جالب از این گیاه جادویی را توضیح می دهیم.
تعریف شنبلیله (fenugreek) به انگلیسی
- an annual heavily scented Mediterranean leguminous plant, Trigonella foenum-graecum, with hairy stems and white flowers: cultivated for forage and for its medicinal seeds.
گیاهی یکساله از نوع حبوبات مدیترانه ای بسیار معطر است. شنبلیله ساقه های پرپشت و گل های سفیدی دارد. این گیاه به خاطر علوفه و دانه های دارویی اش کشت می شود
اصل کلمه
فنوگرسوم (Fenogrecum) [شنبلیله] در زبان انگلیسی باستان به معنای واقعی کلمه از فنوم گراسوم (Fenom Graecum) [شنبلیله] در لاتین گرفته شده است و در یونانی به معنای یونجه می باشد.
حقایق جالب درباره شنبلیله
هزاران سال است که شنبلیله بخش مهمی از رژیم غذایی و داروی افراد را تشکیل می دهد ولی غربی ها به تازگی با این گیاه آشنا شده اند. گیاهانی همچون شنبلیله علاوه بر مواد مغذی فواید دیگری هم دارند: مطالعات بسیاری نشان می دهند که ممکن است شنبلیله مزیت های فراوانی برای سلامتی داشته باشد.
می خوای کل این سایت توی جیبت باشه؟ توی اپلیکیشن آموزشی چرب زبان، هرررر زبانی رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان زبان مدنظرتو مثل بلبل حرف بزن!
شنبلیله چیست؟
شنبلیله حبوباتی با برگ های سبز است که بومی اوراسیا و آفریقا است و به خاطر مواد مغذی و معطر بودنش مصرف فراوانی دارد.
حدود شش هزار سال است که درمانگرهای سنتی در آفریقا و آسیا مدعی هستند که شنبلیله درد زایمان و مشکلات گوارشی را کاهش می دهد و مشکلات پوستی مانند دُمل، اگزما و التهاب را بهبود می بخشد.
در سراسر جهان شنبلیله را با نام های مختلفی می شناسند. شنبلیله در زبان هندی «متی» (methi)، در عربی «حلبه» (hulba)، در یونانی «موشوستارو» (moshoseitaro) در مالایالامی «اولووا» (uluva)، در عبری «شوت» (shoot) و در فارسی «داری» (dari) نام دارد. شنبلیله گیاهی رایج در ادویه جات آشپزی هندی است. این گیاه به طور تازه در سالاد و به طور پخته یا خشک در سایر خوراک ها استفاده می شود.
امروزه، عمدتاً ورزشکاران، افراد مبتلا به دیابت، و افراد با چربی خون نامتعادل از این ماده خوراکی استفاده می کنند.
حقایقی درباره مواد مغذی شنبلیله
روغن شنبلیله حاوی چربی های چندتایی اشباع نشده با غلظت بالا است (تقریباً %84). بر اساس برخی از مطالعات، کسانی که میزان چربی های چندتایی اشباع نشده بیشتری مصرف می کنند (در مقایسه با چربی های اشباع شده و تک اشباع نشده) احتمالاً قلب سالم تری داشته باشند و عروق خونی شان پس از صدمه دیدن بهتر ترمیم شود.
شنبلیله سرشار از فیبر غذایی است که %50-%45 وزن دانه ها را شامل می شود. رژیم های غذایی که دارای فیبر زیادی هستند به خوبی از سلامت کلی بدن محافظت می کنند، به هضم کردن کمک می کنند و چربی و قند خون را کاهش می دهند.
در کنار این مطلب بخوانید: چگونه افراد مختلف را در زبان انگلیسی صدا بزنیم؟
هر یک قاشق غذاخوری دانه شنبلیله تقریباً حاوی هفت گرم فیبر، 6/3 گرم پروتئین و 1/1 گرم چربی است. این ماده خوراکی همچنین حاوی مواد مغذی بسیاری از جمله:
- 6 – 7/1 میلی گرم ویتامین C
- 6/47 میکروگرم ویتامین B1 (تیامین)
- 05/0 – 04/0 میلی گرم ویتامین B2 (روبُفلاوین)
- 84/0 میلی گرم ویتامین B3 (نیاسین)
- 08/0 میلی گرم ویتامین B6
- 33/0 میلی گرم روی
- 13/0 میلی گرم مس
- 6/3 میلی گرم آهن
ممکن است این مقادیر چندان زیاد نباشند، ولی از جهت مصرف توصیه شده روزانه مقادیر قابل توجهی هستند.
به کارتان می آید: 100 روش تعریف کردن از کسی به انگلیسی
موسسه ملی سلامت توصیه می کند بزرگسالان باید بین هشت میلی گرم (برای مردان) تا هجده میلی گرم (برای زنان) آهن را در قالب رژیم غذایی روزانه شان مصرف کنند. یک قاشق غذاخوری دانه شنبلیله حاوی %45-%20 آهن توصیه شده برای مصرف روزانه است. دانه شنبلیله حاوی مواد مغذی دیگری (مانند کاروتن ها، فولات و منیزیم) است ولی نه به حدی که مصرف توصیه شده را کاهش دهد. (منبع1 منبع2 منبع3)
