اجزای جمله در انگلیسی (۹ جزء جمله با مثال)

اجزای جمله یا part of speech، مفهومی است که در گرامر سنتی وجود دارد و همچنین شامل دسته بندی می ‌شود و کلمات را بر حسب عملکردی که در جمله دارند، دسته ‌بندی می ‌کنند. مانند اسم ها یا فعل ها. همچنین به آن ها طبقه‌ بندی کلمه هم گفته می ‌شود که بخشی از گرامر را تشکیل می‌ دهند.

اجزای جمله

انواع کلمه می ‌توانند به ۹ بخش تقسیم شوند:

1. اسم ها noun
2. ضمیرها pronoun
3. فعل ها verb
4. صفت ها adjective
5. قیدها adverb
6. حروف اضافه preposition
7. حروف ربطی conjunction
8. حروف تعریف/ معرف اسم article
9. حروف ندا یا حروف تعجبی interjections
10. بعضی از کلمات بیش از یک نقش در جمله دارند که بر اساس فضا و کاربرد متفاوت است.
11. حروف ندا یا کلمات تعجبی می توانند جمله های کامل را خودشان شکل دهند.

جمله ای که می نویسید یا در زبان انگلیسی با آن صحبت می کنید، به ۹ بخش تقسیم می ‌شود که شامل اسم، ضمیر، فعل، صفت، قید، حرف اضافه، حرف ربطی، حرف تعریف یا حروف تعجبی هستند. (بعضی از منابع فقط ۸ اجزای جمله دارند و حرف تعجبی را در این دسته بندی قرار نمی دهند.)

۳ روش جالب جمله سازی با کلمات انگلیسی (سایت و نرم افزار)

یادگیری اسامی این بخش‌ ها به تنهایی احتمالاً تاثیری ندارد و در حقیقت یادگیری اسم های اجزای جمله شما را به نویسنده بهتری به زبان انگلیسی تبدیل نمی کند اما می تواند یک فهم پایه از ساختار جمله و زبان انگلیسی از طریق آشنایی شما با عنوان های مختلف ایجاد کند.

طبقه ‌بندی‌های کلمات open و close

اجزای جمله در موارد رایج به طبقه ‌بندی ‌های open (اسم ها، فعل ها، صفت ها و قید ها) و در طبقه ‌بندی ‌های زمخسث (ضمیر ها، حروف اضافه، حروف ربطی، حرف تعریف/ معرف اسم ها یا حرف تعجبی) تقسیم می شود. نظرا بر این است که طبقه ‌بندی ‌های کلمات open می توانند تغییر کنند و به زبان اضافه شوند اما طبقه ‌بندی‌ های close تغییر پذیر نیستند، مثلا اسم های جدید هر روز ساخته می‌ شوند اما حروف ربطی هرگز تغییر نمی‌ کنند.

طبق نظر زبان شناسان، عنوان part of speech یا اجزای جمله عموماً به مفهوم طبقه ‌بندی کلمه یا دسته ‌بندی ‌های نحوی مرتبط است. این مفاهیم فهم کلمات را بر اساس ساختار کلمه نسبت به فضا آسان ‌تر می ‌کند. با این طبقه بندی ها می توانید دسته بندی و تفاوت close یا open جمله را متوجه شوید.

۹ مورد از اجزای جمله

در این قسمت درباره هر بخش از اجزای جمله می خوانید و آن ها را شناسایی خواهید کرد.

۱-اسم

اسم ها می توانند اسم یک فرد، مکان، شی یا ایده باشند. همچنین می ‌توانند نقش بی شماری در جمله داشته باشند، از فاعل گرفته تا همه اهداف یک کار خاص. آن ها زمانی که مربوط به نام رسمی چیزی یا شخصی باشند، در حرف اول به صورت حرف کپیتال یا بزرگ نوشته می شوند که به آن ها اسم های خاص گفته می شود. برای مثال:

• pirate, Caribbean, ship, freedom, Captain Jack Sparrow

۲-ضمیر

ضمیر ها به جای اسم در یک جمله می آیند. ضمیر ها نسبت به اسم ها عمومی تر هستند که فقط به افراد مرتبط می ‌شوند. برای مثال:

• I, you, he, she, it, ours, them, who, which, anybody, ourselves

۳-فعل

فعل ها کلمات عملی هستند که در مورد اتفاقی که در جمله افتاده است، صحبت می‌ کنند. آن ها همچنین وضعیت فاعل جمله را نشان می دهند (is, was).  فرم تغییر افعال بر اساس زمان (حال و گذشته) تعداد (مفرد یا جمع) می باشد، برای مثال:

• sing, dance, believes, seemed, finish, eat, drink, be, became

۴-صفت

صفت؛ اسم ها و ضمیر ها را توضیح می ‌دهد. آن ها مشخص می کنند که کدام، چقدر یا چه نوع. صفت ها باعث می شود که خواننده یا شنونده بتواند از معنای جمله، موارد به کار رفته شده را دقیق ‌تر تصور کند. به طور مثال:

• hot, lazy, funny, unique, bright, beautiful, poor, smooth.

۵-قید

قیدها؛ فعل ها، صفت ها و حتی قیدهای دیگر را توضیح می ‌دهند. آن ها مشخص می ‌کنند که چه زمانی، چه جایی، چگونه و چرا اتفاق خاصی رخ داده است و حتی چند بار تکرار شده است. به طور مثال:

• softly, lazily, often, only, hopefully, softly, sometimes.

۶-حروف اضافه

حروف اضافه فضا، زمان و روابط نقش کلمه را به اسم یا ضمیر و دیگر کلمات در جمله نشان می ‌دهند. آن ها هنگام شروع یک عبارت با حرف اضافه ای قرار می‌ گیرند که شامل یک حرف اضافه و مفعول است. برای مثال:

• up, over, against, by, for, into, close to, out of, apart from

۷-حروف ربطی

حروف ربطی، کلمات، عبارات و کلازها را در یک جمله متصل می کنند. حروف ربطی انواع مختلفی دارند .برای مثال:

• and, but, or, so, yet, with

۸-حروف تعریف یا معرف های اسم

حروف تعریف یا معرف های اسم شبیه به صفت هستند، اسم ها را تغییر می دهند اما با صفت ها تفاوت دارند. وجود آن ها برای یک جمله ضروری است تا از لحاظ نحوی جملات صحیحی باشند. حروف تعریف و حروف معرف اسم، اسم ها را مجزا می کنند، محدود یا نامحدود هستند، مثلاً، حروف تعریف: a, an, the؛ معرف های اسم:

• these, that, those, enough, much, few, which, what

در بعضی از آموزش‌ های گرامر، حروف تعریف به عنوان یک جزء مجزا از اعضای جمله محسوب می ‌شود اما در گرامر های جدیدتر حروف تعریف را در این دسته بندی قرار می‌ دهند که می تواند کیفیت یک اسم را نشان دهد. اگرچه آن ها اسم هایی مانند صفت‌ ها، حروف تعریف را تغییر می ‌دهند اما در جمله ترکیب نحوی متفاوتی دارند. حروف معرف می توانند معنی یک جمله را هم انتقال دهند، در حالی که صفت ها انتخابی هستند.

۹-حروف ندا یا حروف تعجبی

حروف تعجبی اصطلاحاتی هستند که به تنهایی می آیند و در جمله هم به کار می ‌روند. این کلمات و عبارات، اغلب احساسات قوی را نشان می‌ دهند و روابط و واکنش ‌ها را انتقال می دهند. به طور مثال:

• ah, whoops, ouch, yabba dabba do!

آموزش تصویری فرمول، جمله سازی و اجزای جمله در زبان انگلیسی +فیلم

چگونه اجزای جمله را تعیین کنیم؟

فقط حروف تعجبی (Hooray!) می توانند به تنهایی بیایند. دیگر بخش ‌های اجزای جمله باید داخل یک جمله قرار بگیرند که بعضی از آن ها در جمله بدون کلمات دیگر نقش خاصی ندارند، مانند اسم ها و فعل ها. بخش ‌های دیگر اجزای جمله در انواع مختلفی استفاده می ‌شوند و ممکن است در هر جایی از جمله آن ها را ببینید. برای این که متوجه شوید که کدام بخش از اجزای جمله به کار گرفته می ‌شود، نه تنها باید به خود کلمه نگاه کنید، بلکه معنا، جایگاه و کاربرد آن در جمله را نیز در نظر بگیرید .

برای مثال؛ در جمله اول، لغت work به عنوان اسم. در جمله دوم به عنوان فعل ، و در جمله سوم به عنوان صفت به کار رفته است:

• Bosco showed up for work two hours late.  بوسکو دو ساعت بعد کارش را نشان داد

کلمه “work” چیزی است که بسکو آن را برایش نمایش داده است.

• He will have to work until midnight.  او باید تا نیمه شب کار کند

فعل work عملی است که او باید انجامش دهد.

• His work permit expires next month.  مجوز کار او، ماه دیگر منقضی می شود

اسم اضافه یا (صفت انتقالی) کلمه work، مجوز اسم را نشان می دهد.

یادگیری کلمات و کاربرد های بخش پایه جمله، فقط یک راه برای فهمیدن و درک این موضوع است که جملات چگونه ساخته می شوند.

تفاوت اجزای مختلف یک جمله چیست؟

علاوه بر فهم ۹ بخش پایه ای جمله در زبان انگلیسی، بسیار مهم است که بدانیم این اجزا چگونه کار می کند. همه بخش‌ های جمله باید به درستی کنار هم قرار بگیرند. هر بخش در جمله وظیفه مشخص و هدف خاصی را در نوشتار دارد. همه بخش ‌ها در جمله به طور یکسان ظاهر نمی ‌شوند بنابراین تفاوت اجزای مختلف جمله در چیست؟

اجزای ضروری یک جمله

فاعل

عموماً فاعل به بخشی از جمله مرتبط می ‌شود که به شما می گوید چه کسی یا چه چیزی در جمله در موردش صحبت می ‌شود. فاعل  در جمله یک اسم ضمیر یا عبارت اسمی است، برای مثال:

• Kelly walked down the street.   کلی در خیابان پیاده‌ روی کرد
• They went to school.   آن ها به مدرسه رفتند
• The black cat is sleeping.   گربه سیاه خوابیده است

“Kelly” و “They” فاعل های جداگانه ای هستند، اما گربه سیاه یک عبارت اسمی است که شامل یک صفت می باشد و اطلاعات اضافه تری را در مورد فاعل به ما می دهد.

انواع متفاوتی از فاعل وجود دارد. فاعل ساده فقط یک کلمه است، بدون هیچ مودیفایر یا توصیف کننده که معمولاً یک اسم یا یک ضمیر است. فاعل کامل یک فاعل ساده علاوه بر توصیف کننده است. فاعل ترکیبی از بیش از یک جزء فاعلی تشکیل شده است. برای مثال:

• Simple subject: Kate is a thin girl.   فاعل ساده: کیت یک دختر لاغر است
• Complete subject: Jeffrey’s poem about his mother made the class cry.   فاعل کامل: شعر جفری در مورد مادرش باعث گریه کل کلاس شد
• Compound subject: Paul and Tommy joined the soccer team at the same time.   فاعل ترکیبی: پائول و تامی همزمان به تیم فوتبال پیوستند

مسند یا گزاره

گزاره یک جمله شامل یک فعل و هر چیزی است که آن را دنبال می کند. گزاره معمولا در مورد این که چه موضوعی با فعل معلوم رخ داده است، صحبت می کند یا این که فاعل را با استفاده از فعل ربطی یا متمم توضیح می دهد.

خب بیایید به اولین مثال جمله نگاهی بیاندازیم:

• Kelly walked down the street.   کلی خیابان را پیاده پایین آمد

در این جمله، “walked” یک فعل معلوم است که به خواننده می گوید Kelly در حال انجام چه کاری است، و “down the street” یک عبارت قیدی است با توضیح این که او کجا قدم زده است، فعل را کامل می کند. تمام این کلمات از گزاره کامل یک جمله تشکیل شده اند. فعل به تنهایی یک گزاره ساده است.

درست مانند فاعل ها می توان گزاره ترکیبی هم داشت که شامل دو عمل متفاوت است. خب بیایید نگاهی به مثال های زیر بیاندازیم و تفاوت ها را بفهمیم:

• Simple predicate: Harry cried.   گزاره ساده: هری گریه کرد
• Complete predicate: The mouse slowly ran towards the food.   گزاره کامل: موش به آرامی به سمت غذا دوید
• Compound predicate: She laughed at the dog’s tricks and decided to adopt him.   گزاره کامل: او به حقه بازی سگ خندید و تصمیم گرفت که او را بپذیرد

گزاره ها می توانند حاوی اطلاعات خوبی باشند و کمی هم طولانی شوند. گزاره ها اغلب بخش های مختلفی از جمله فعل، مفعول و تکمیل کننده ها را دارند.

بخش های انتخابی یک جمله

مفعول

مفعول ها عبارت های اسمی هستند که حاوی گزاره می باشند. آن ها چیزهایی هستند که توسط توضیح فعل کامل به انجام می رسند. به طور مثال:

• Susan bought the gift.   سوزان کادو خرید
• The dog caught the ball.   سگ توپ را پاره کرد
• The boy spilled the milk.   پسر شیر را ریخت

در هر کدام از جمله ها، یک مفعول مستقیم در گزاره وجود دارد. یعنی چیزی که درباره او کاری انجام شده است؛ برای مثال کادو چیزی است که توسط سوزان خریده شده است.

همچنین ممکن است که یک مفعول غیر مستقیم داشته باشید که حاوی اطلاعات بیشتری از یک شخص یا در مورد کاری است که آن فعالیت بر اساس آن انجام شده است. به طور مثال:

• Susan bought him the gift.   سوزان برای او کادو خرید
• He wrote them a long letter.   او برای آن ها یک نامه طولانی نوشت
• The man gave her an ultimatum.   مرد به او یک اولتی ماتوم و فرصت داد

در این جمله “Susan bought him the gift,، “him” یک مفعول غیر مستقیم است، زیرا he یا او، چیزی نیست که از فروشگاه خریده شده است، بلکه او شخصی است که یک کار را به انجام رسانده است.

متمم

گزاره هایی که از افعال ربطی به جای افعال معلوم استفاده می کنند، به عنوان متمم شناخته می شوند. متمم ها فاعل را از طریق توضیح آن در ادامهه جمله، اصلاح می کنند. به طور مثال:

• I am a teacher.   من یک معلم هستم
• The cat was the laziest creature.   گربه تنبل ترین مخلوق است
• The woman seems smart.   خانم باهوشی به نظر می رسد

در این موارد، کلماتی که بعد از افعال ربطی می آیند، فاعل را توضیح می دهند، یا می توانند اسم ها، عبارات اسمی یا صفت ها باشند.

برای نوشتن یک جمله کامل، باید حداقل یک فاعل و یک گزاره داشته باشید. اگر فقط یکی از آن ها را به کار بگیرید، فقط یک جمله ای دارید، که از لحاظ ساختاری و گرامری غلط است.

توصیف کننده یا مدیفایر

توصیف کننده ها کلمات یا عباراتی هستند که بخش هایی از جمله با اضافه کردن اطلاعات اضافه تر توضیح می دهند. صفات؛ اسم ها و ضمیرها را اصلاح می کنند، در حالیکه قید ها، فعل ها، صفت ها و دیگر قیدها را اصلاح می کنند. ممکن است که یکی از اجزای جمله به تنهایی این کار را انجام دهد، که یا فاعل است یا در گزاره قرار گرفته است. برای مثال:

• The blue boat sank.   قایق آبی غرق شد
• The boat slowly sank.   قایق به آرامی غرق شد

در مثال اول، صفت فاعل را توصیف می کند اما در مثال دوم، قید، گزاره ساده را توصیف می کند.

قید

تمام مدیفایرها کلمات جداگانه نیستند. گاهی اوقات گروهی از کلمات هستند که با یکدیگر کار می کنند. زمانی که این کلمات در بخش گزاره هستند و توضیح می دهند که چگونه، چه زمانی، چه وقتی، چه جایی یا چرا آن اتفاق افتاده است ، به عنوان قید شناخته می شوند. به طور مثال:

• She exercised in the morning.   او صبح ورزش کرد
• The boy reached out to the teacher for help.   پسر برای کمک به معلم نزدیک شد
• I skipped school because I was sick.   مدرسه نرفتم، چون مریض بودم

هر کدام از قید های بالا فعل را توصیف می کند، بنابراین یک قید را در جمله نشان می دهد. دو تا از اولین مثال ها، عبارات قیدی – گروهی از کلمات که به عنوان قید کار می کنند اما حاوی فاعل و فعل نیستند را شامل می شود. مثال آخر جملات قیدی، همان عملکرد را دارد اما حاوی یک فاعل و یک فعل است. عبارات قیدی، عبارات وابسته ای هستند و خودشان جمله را کامل نمی کنند.

مدیفایرها هنگام نوشتن جملات برای ارائه دادن اطلاعات کم، اختیاری هستند و مانند فعل و فاعل در جمله ضروری محسوب نمی شوند. توجه کنید که متمم ها یک نوع مدیفایر محسوب می شوند.

ساخت یک جمله کامل

در بخش رایتینگ یا نوشتن، شناختن هر کدام از فاعل ها و فعل ها به شما کمک می کند که از لحاظ ساختاری و گرامری یک جمله کامل بنویسید. استفاده از متمم ها، قید ها و دیگر توصیف کننده ها می تواند زیبایی جمله را افزایش دهد- فقط مطمئن شوید که بیش از حد از آن ها در جمله استفاده نکنید تا باعث ایجاد سردرگمی در خواننده شوید.

جملات: ساده، ترکیبی و پیچیده

یک ضعف رایج در رایتینگ، کمبود جملات متنوع است. اگاه بودن از سه نوع عمومی جملات- ساده، ترکیبی و پیچیده- به شما کمک می کند تا جملات مختلفی را به کار ببندید.

اثرگزارترین رایتینگ از انواعی از جملات به شکل زیر استفاده می کند.

۱-جملات ساده

یک جمله ساده پایه ای ترین جزء را دارد که یک جمله را ایجاد می کند: یک فاعل، یک فعل، و یک فکر کامل.

مثال هایی از جملات ساده شامل موارد زیر است:

• Joe waited for the train.  جو منتظر قطار بود

“Joe” = فاعل, “waited” = فعل

• The train was late.  قطار دیر کرد

“The train” = فاعل, “was” = فعل

• Mary and Samantha took the bus.  ماری و سامانتا اتوبوس گرفتند

“Mary and Samantha” = فاعل ترکیبی, “took” = فعل

• I looked for Mary and Samantha at the bus station.  من در ایستگاه اتوبوس به دنبال ماری و سامانتا می گشتم

“I” = فاعل, “looked” = فعل

• Mary and Samantha arrived at the bus station early but waited until noon for the bus.  ماری و سامانتا زود به ایستگاه اتوبوس رسیدند اما تا ظهر برای اتوبوس صبر کردند

“Mary and Samantha” = فاعل ترکیبی, “arrived” and “waited” = فعل ترکیبی

استفاده از افعال ترکیبی، فاعل های ترکیبی و عبارت های حرف اضافه ای (مانند در ایستگاه اتوبوس” یا “at the bus station”)، و دیگر اجزا جملات ساده را طولانی تر می کند، اما جملات ساده اغلب کوتاه هستند. استفاده از تعداد زیادی جمله ساده می تواند رایتینگ را “سطح پایین” کند و باعث شود که جریان نوشتاری شما به خوبی پیش نرود.

۲-جملات ترکیبی

یک جمله ترکیبی به جمله ای مرتبط می شود که از دو عبارت مستقل (یا یک عبارت ترکیبی) ساخته شده است که به یکدیگر از طریق حروف ربطی متصل می گردند. حروف ربطی راحت تر به خاطر سپرده می شوند، زیرا می توانید آن ها را از طریق حروف “FAN BOYS” به ذهن بسپارید.

• For
• And
• Nor
• But
• Or
• Yet
• So

نمونه هایی از جملات ترکیبی شامل موارد زیر است:

• Joe waited for the train, but the train was late.  جو منتظر قطار شد، اما قطار دیر کرد
• I looked for Mary and Samantha at the bus station, but they arrived at the station before noon and left on the bus before I arrived.
• Mary and Samantha arrived at the bus station before noon, and they left on the bus before I arrived.
• Mary and Samantha left on the bus before I arrived, so I did not see them at the bus station.

حروف ربطی برای اتصال جملات، کاربردی هستند اما در جملات پیچیده اغلب بیش از حد از آن ها استفاده می شود. از آن جایی که حروف ربطی می توانند بعضی از روابط بین دو عبارت مستقل را نشان دهند، اما گاهی اوقات بیشتر ارتباط را نشان نمی دهند. مثلا کلمه “And” فقط یک عبارت مستقل را به دیگری اضافه می کند، بدون اینکه نشان دهد که دو جمله از لحاظ ساختاری و منطقی چگونه به یکدیگر مرتبط شده اند. بسیاری از جملات ترکیبی که از “and” استفاده می کنند، جزء ضعف رایتینگ محسوب می شوند.

روابط واضح تر و جزئی تر می تواند با استفاده از جملات پیچیده انجام گیرد.

۳-جملات پیچیده

یک جمله پیچیده از یک عبارت مستقل و یک یا چند عبارت وابسته تشکیل شده است که به آن متصل شده اند. یک عبارت وابسته به یک عبارت مستقل یا یک جمله کامل شبیه است، اما یکی از اجزایی که جمله را به یک جمله کامل تبدیل می کند را ندارد.

نمونه هایی از عبارات وابسته شامل موارد زیر هستند:

• because Mary and Samantha arrived at the bus station before noon  چون ماری و سامانتا قبل از ظهر به اتوبوس رسیدند
• while he waited at the train station  در حالی که او منتظر اتوبوس بود
• after they left on the bus  بعد از این که آن ها اتوبوس را ترک کردند. یا از اتوبوس پیاده شدند

عبارات وابسته مانند جملات بالا هستند که نمی توانند به تنهایی در یک جمله بیایند، اما می توانند به یک عبارت مستقل برای شکل دادن به یک جمله پیچیده اضافه شوند.

عبارات وابسته با حروف ربطی امری شناخته می شوند . در این قسمت بعضی از حروف ربطی شامل موارد زیر هستند:

• after  بعد از
• although  اگر چه
• as  مانند -گویی
• because  چون
• before  قبل از
• even though  با وجود این که
• if  اگر
• since  از آن جایی که
• though  به هر حال
• unless  مگر این که
• until  تا این که
• when  زمانی که
• whenever  هرجایی که
• whereas  از آنجایی که
• wherever  هرجایی که
• while  در حالی که

یک جمله پیچیده به یک عبارت مستقل با یک یا چند عبارت وابسته می پیوندد.

عبارات وابسته می توانند اول جمله بیایند و با یک عبارت مستقل همراه شوند، مانند موارد زیر:

• Because Mary and Samantha arrived at the bus station before noon, I did not see them at the station.   چون که ماری و سامانتا قبل از ظهر به ایستگاه اتوبوس رسیدند، من آن ها را در ایستگاه ندیدم
• While he waited at the train station, Joe realized that the train was late.   در حالی که او در ایستگاه اتوبوس منتظر بود، جو متوجه شد که قطار دیر کرده
• After they left on the bus, Mary and Samantha realized that Joe was waiting at the train station.   بعد از اینکه آن ها اتوبوس را ترک کردند، ماری و سامانتا متوجه شدند که جو در ایستگاه قطار منتظر بود

برعکس، عبارات مستقل هم می توانند اول بیایند و با یک عبارت وابسته همراه شوند، مانند موارد زیر:

• I did not see them at the station because Mary and Samantha arrived at the bus station before noon.   من آن ها را در ایستگاه ندیدم، چون ماری و سامانتا قبل از ظهر به ایستگاه اتوبوس رسیدند
• Joe realized that the train was late while he waited at the train station.   جو متوجه شد که قطار دیر کرد، در حالی که او در ایستگاه قطار منتظر بود
• Mary and Samantha realized that Joe was waiting at the train station after they left on the bus.   ماری و سامانتا متوجه شدند که جو بعد از این که آن ها از اتوبوس پیاده شدند، در ایستگاه قطار منتظر بود

جملات پیچیده اغلب موثرتر از جملات ترکیبی هستند، چون یک جمله پیچیده روابط خاص تر و واضح تری را بین اجزای اصلی جمله نشان می دهد. مثلا کلمه “before” به خواننده می گوید که یک چیز قبل از چیز دیگر رخ داده است. کلمه ای مثل “although” رابطه پیچیده تری را نسبت به کلمه “and” انتقال می دهد.

شروع جملات با “and” یا “because ”

آیا می توان یک جمله را با and ، because (یا دیگر حروف ربطی) شروع کرد؟

پاسخ کوتاه به این سوال “خیر” است. باید از شروع جمله با “and,” “or,” “but, یا دیگر حروف ربطی خودداری کنید. این کلمات عموما برای ارتباط دادن دو بخش از یک جمله به یکدیگر به کار می روند، نه برای شروع یک جمله.

اگر چه در بعضی از جملات می توانند به طور موثر استفاده شوند. چون جملاتی که با این کلمات شروع می شوند، گاهی اوقات تاکیدی هستند. اگر جملات شما با یکی از حروف ربطی شروع شوند، باید از این جملات با دقت استفاده کنید.

آیا می توان یک جمله را با because شروع کرد؟

شروع جمله با because غلط نیست. شاید به بعضی از دانش آموزان گفته شود که یک جمله را با “because” شروع نکنید و از جملاتی با این ساختار (مثل “Because Mary and Samantha arrived at the bus station before noon”) اما اینکه یک جمله کامل را با “because” شروع کنید، اشکالی ندارد (مثل “Because Mary and Samantha arrived at the bus station before noon, I did not see them at the station.”).

همه دروس گرامر ما در اینجا