افعال مدال

آموزش افعال وجهی در انگلیسی (کاربردها و توضیحات با مثال)

گاما

افعال وجهی یا مودال (Modal verbs) بخش مهمی از زبان انگلیسی هستند زیرا الزامات، توانایی ها، احتمالات، پیشنهادات و موارد دیگر را بیان می کنند. بنابراین یادگیری نحوه استفاده از افعال وجهی واقعا می تواند تسلط تان بر این زبان را تا حد زیادی بالا ببرد. بیایید با هم به این افعال نگاهی بیندازیم تا ببینیم در چه چیز هایی مشترک هستند و چه طور می توان از آن ها استفاده کرد.

افعال وجهی چیست؟

افعال وجهی (Modal verbs) افعال خاصی هستند که از آن ها در کنار یک فعل دیگر (فعل اصلی) استفاده می کنیم. در حقیقت، اکثر افعال وجهی بدون یک فعل دیگر معنای درستی ندارند. هر فعل وجهی چگونگی، چرایی یا زمان انجام عملی که رخ می دهد را توضیح می دهد. ده فعل وجهی رایج عبارتند از:

  • Will
  • Would
  • Shall
  • Must
  • Should
  • Ought to
  • Can
  • Could
  • May
  • Might

نحوه ساختن جمله با افعال وجهی

نکته مهم در مورد افعال وجهی این است که همه آن ها از سه قانون ساده برای ساختن جملات مثبت، منفی و پرسشی پیروی می کنند. در جملات مثبت برای همه فاعل ها از افعال وجهی یکسانی استفاده می شود، یعنی برای سوم شخص مفرد نیازی به افزودن –s در آخر فعل نیست:

will

would
go shall I
study must You
wait should He/She/It
leave ought to We
listen can You
read could They
may
might

برای ساختن جمله منفی ، “not” را به آخر فعل مودال اضافه می کنیم:

 


English

می خوای کل این سایت توی جیبت باشه؟ توی اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی چرب زبان، انگلیسی رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان انگلیسی مثل بلبل حرف بزن!


 

Will not/ won’t
Would not/ wouldn’t
go Shall not/ shan’t I
study Must not/ mustn’t You
wait Should not/ shouldn’t He/She/It
leave ought to/ oughtn’t to We
listen Cannot/ can’t You
read Could not/ couldn’t They
May not
Might not/ mightn’t

برای ساختن جمله سوالی، جای فاعل و فعل وجهی را عوض می کنیم:

will

would
go shall I
study must You
wait should He/She/It
leave ought to We
listen can You
read could They
may
might

حالا که متوجه شدید جملات مختلف با این افعال چه طور ساخته می شوند، بیایید حالت های مختلفی که در آن از افعال وجهی استفاده می شود را بررسی کنیم.

1-خواهش کردن

در زبان انگلیسی چندین روش برای دادن درخواست وجود دارد که هر کدام میزان رسمیت متفاوتی دارند:

رسمی

غیر رسمی

Would you help?

امکانش هست کمک کنید؟

Will you help?

کمک می کنی؟

Could you help?

آیا می توانید کمک کنید؟

Can you help?

می توانی کمک می کنی؟

نمونه های دیگری هم هست:

  • Can you open the door for me?   در را برایم باز می کنی؟
  • Will you come to my party?  آیا به مهمانی می آیی؟
  • Would you send the material as soon as possible please?  آیا می شود مواد را هر چه زودتر بفرستید؛ لطفا؟

2-گرفتن و دادن اجازه

در مورد اجازه گرفتن و دادن هم میزان رسمیت فرق دارد:

رسمی

غیر رسمی

Could I come in?

آیا اجازه دارم داخل بیایم؟

Can I come in?

آیا می توانم داخل شود؟

May we come in?

اجازه داریم داخل شویم؟

You can use my computer if you want.

اگر بخواهید می توانید از کامپیوتر من استفاده کنید.

You may enter the building if you have ID.

اگر کارت شناسایی دارید، اجازه دارید داخل شوید؟

چند نمونه دیگر برای اجازه دادن و گرفتن:

  • Excuse me, could we sit here? – Certainly.   ببخشید، آیا اجازه داریم اینجا بنشینم؟ -حتما
  • Can I get myself a glass of water, John? – Sure, help yourself.   جان، می توانم یک لیوان آب برای خودم بریزم؟ -حتما، بفرمایید
  • May I wear jeans to the office? – I’m afraid you may not because we have a strict dress code.   آیا اجازه دارم در اداره لباس جین بپوشم؟ -متاسفم اجازه ندارید زیرا ما لباس فرم مشخصی داریم

3-بیان توانایی ها و احتمالات

در چنین مواقعی ما از دو فعل وجهی ” Can ” و ” Could ” استفاده می کنیم. فعل can به توانایی های کلی اشاره می کند و برای زمان حال استفاده می شود و could به توانایی های زمان گذشته. مثلا:

  • Jose can swim really well.  خوزه واقعا می تواند خیلی خوب شنا کند
  • Can they play football? Yes, but not very well.  آیا آن ها می توانند فوتبال بازی کنند؟ بله، اما نه خیلی خوب
  • can’t use Excel. Can you teach me?  من نمی توانم از اکسل استفاده کنم. آیا می توانید به من یاد بدهید؟
  • They can speak English.  آن ها می توانند انگلیسی صحبت کنند
  • could hear the thunder even though it was far away.  من حتی از راه دور هم می توانستم صدای رعد را بشنوم
  • He couldn’t get tickets for the concert because it was sold out.  او نمی توانست برای کنسرت بلیط بگیرد زیرا بلیط تمام شده بود

4-پیش بینی کردن

ما از یک سری افعال وجهی بسته به اینکه چقدر احتمال می دهیم یک رویداد یا اتفاق رخ بدهد ، برای پیش بینی کردن استفاده می کنیم. مثلا:

  • It will be hot tomorrow.  احتمالا فردا هوا گرم خواهد بود. ( به احتمال 100 درصد )
  • It should be hot tomorrow.  فردا قرار است هوا گرم شود. (به احتمال 80 درصد و طبق پیش بینی هواشناسی)
  • It may be hot tomorrow.   ممکن است فردا هوا گرم باشد. (با احتمال 50 درصد)
  • It might be hot tomorrow. 50% possibility  شاید فردا هوا گرم باشد. (با احتمال 50 درصد)
  • We might go to the beach this weekend. It depends on the weather.  شاید آخر این هفته به کنار دریا برویم. بستگی به هوا دارد
  • I think we could win this match but it’ll be hard.  من فکر می کنم ما می توانیم این مسابقه را ببریم اما مسابقه سختی خواهد بود

اصطلاحات رسمی و غیر رسمی زبان انگلیسی (پرتکرارترین ها)

5-بیان الزام

پرکاربرد ترین فعل وجهی که برای توصیف کار هایی که باید انجام شوند از آن استفاده می کنیم، “must” است. ما می توانیم از شکل مثبت آن برای بیان اجبار در انجام کاری و از شکل منفی آن برای بیان ممنوعیت یک کار استفاده کنیم. مثلا:

  • You mustn’t enter this room without permission.  شما نباید بدون اجازه وارد این اتاق شوید
  • They must prepare the order by 5pm.  آن ها باید سفارش را تا ساعت 5 بعد از ظهر آماده کنند
  • must start doing some exercise. I’m really unfit.  من باید ورزش کردن را شروع کنم. واقعا از تناسب در آمده ام
  • We mustn’t park here. It’s forbidden.  ما نباید اینجا پارک کنیم. ممنوع است

وقتی می خواهیم الزام و تعهد خفیف تر یک کار ( یعنی کاری که مهم است اما لزوما اجباری در انجامش نیست) را توصیف کنیم، می توانیم از “Should” استفاده کنیم. ما اغلب از “should” و “shouldn’t” برای نصیحت کردن استفاده می کنیم. مثلا:

  • He should study a bit more. He’s doing ok but he could do better.  او باید بیشتر درس می خواند. عملکردش قابل قبول است اما می توانست بهتر شود
  • You should stop drinking so much coffee.  بهتر است (باید) نوشیدن بیش از حد قهوه را کنار بگذارید

ما همچنین می توانیم از ” ought ” و ” oughtn’t ” برای توصیف الزامات خفیف تر استفاده کنیم. این فعل در انگلیسی بریتیش رایج تر از انگلیسی آمریکایی است.ought تنها فعل وجهی که در حالت مثبت با “to” می آید. مثلا:

  • You ought to try this soup – it’s delicious!  باید این سوپ را امتحان کنی. خوشمزه است
  • She ought to make a decision about that house before someone else buys it.  او باید قبل از این که شخص دیگری آن خانه را بخرد، درباره اش تصمیم بگیرد

6-دادن پیشنهاد

برای ارائه پیشنهاد می توانیم از ” can “، ” could “، ” shall” و “should” استفاده کنیم. مثلا:

  • We can have a game of tennis later.  ما می توانیم بعدا تنیس بازی کنیم
  • We could meet at 3pm.  ما می توانیم ساعت 3 بعد از ظهر یکدیگر را ببینیم
  • Shall we have a drink afterwards?  بعد از آن می شود یک نوشیدنی بخوریم؟

7-استدلال کردن یا نتیجه گیری

وقتی تقریبا مطمئن هستید که چیزی درست است ( یا درست نیست ) می توانید از فعل های وجهی “must” و “can’t” استفاده کنید . مثلا:

  • You haven’t eaten all day. You must be hungry. (I’m 95% certain.)  شما تمام روز چیزی نخورده اید. حتما باید گرسنه باشید. (من 95 درصد مطمئنم)
  • He’s got three Ferraris. He must be very rich.  او سه تا فراری دارد. حتما خیلی پولدار است
  • You can’t be tired. You’ve just slept all morning! (It’s not possible in my opinion.)  نباید خسته باشید، شما تمام صبح را خوابیده اید. (به نظر من بعید است)
  • They can’t be at home yet. They only left five minutes ago!  بعید است آن ها هنوز در خانه باشند. آن ها 5 دقیقه قبل بیرون آمدند

حتما دانلود کنید: 100 درس رایگان آموزش زبان انگلیسی (رایگان)

8-بیان جملات شرطی

ما از افعال وجهی برای ساختن جملات شرطی هم استفاده می کنیم. در جمله شرطی نوع اول می توانیم از افعال وجهی مختلف استفاده کنیم:

صد در صد است.

We’ll go for a walk.

به پیاده روی خواهیم رفت.

If the weather is nice,

اگر هوا خوب باشد،

حق انتخاب دارید.

We can go for a walk.

می توانیم پیاده روی کنیم.

If the weather is nice,

الزامی است.

We must go for a walk.

حتما به پیاده روی می رویم.

If the weather is nice,

در حد پیشنهاد است.

We should go for a walk.

بهتر است به پیاده روی برویم.

If the weather is nice,

احتمالش هست که این کار را بکنیم.

We could/may/might go for a walk.

شاید به پیاده روی برویم.

If the weather is nice,

در جمله شرطی نوع دوم (که برای بیان حالتهای بعید استفاده می کنیم)، از “would” یا “could” استفاده می کنیم:

صد در صد است.

I’d buy a house.

یک خانه می خریدم.

If I won the lottery,

اگر لاتاری را می بردم،

صد در صد است.

I wouldn’t quit my job.

کارم را رها نمی کردم.

If I won the lottery,

احتمالش بود.

I could travel more.

می توانستم به مسافرت بروم.

If I won the lottery,

در جمله شرطی نوع سوم ( که ما برای توصیف موقعیت های ناممکن در زمان گذشته از آن استفاده می کنیم )، می توانیم از “would” و “could” استفاده کنیم:

صد در صد است.

We wouldn’t have missed the flight.

از پرواز جا نمی ماندیم.

If you’d arrived earlier,

اگر زودتر رسیده بودیم،

احتمالش بود.

We could have taken the plane.

می توانستیم سوار هواپیما شویم.

همانطور که می بینید، افعال وجهی کاربرد های مهمی در زبان انگلیسی دارند. حالا که نحوه استفاده از آن ها را یاد گرفتید، هنگام مکالمه و نوشتن هم از آن ها استفاده کنید.

دانلود آموزشهای صفر تا صد گرامر زبان

  lesson  دانلود فیلم های آموزش گرامر انگلیسیpdf  دانلود ۴ کتاب آموزش گرامر کامل انگلیسی

زبانمهر

حتما بخوانید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست