آموزش صفات اشاره در انگلیسی (و مقایسه با ضمایر اشاره)

حتما برایتان پیش آمده که بخواهید برای تاکید روی یک موضوع یا موقع بحث با کسی انگشتتان را به سمت او بگیرید و اشاره کنید. یادم می آید که معلم ابتدایی من همیشه می گفت: “حرفتان را با کلمات بیان کنید نه با انگشتان”. به نظرم او بیشتر از اینکه بخواهد به ما دستور زبان یاد بدهد، تلاش می کرد تا آداب معاشرت را یادمان بدهد. واقعا معلم خوبی بود، دلم برایش تنگ می شود.

خب، همه می دانند که با انگشت اشاره کردن کار مودبانه ای نیست، ولی این مثال به ما کمک می کند تا ذهنمان به سمت کلمه “اشاره” برود. در زبان انگلیسی از صفات و ضمایر اشاره (demonstrative-pronouns-adjectives) برای نشان دادن مجاورت یا تعیین اشیاء استفاده می شود. چهار نوع کلمه اشاره در انگلیسی وجود دارد که عبارتند از: this (این)، that (آن)، these (اینها) و those (آنها). این کلمات می توانند به عنوان ضمایر یا صفات اشاره در جمله استفاده شوند.

ضمایر اشاره (demonstrative pronouns)

وقتی کلمات اشاره به عنوان ضمیر در جمله استفاده می شوند، به اشخاص و اشیاء مختلف اشاره می کنند. این ضمایر مشخص می کنند که کدام شئ مد نظر گوینده است و به ما نشان می دهند که اشیاء یا اشخاص مورد اشاره چه ویژگی خاصی دارند. به عنوان مثال در جمله “This is the worst movie of all time”، ضمیر اشاره “this” شئ مورد نظر را به عنوان فیلم معرفی می کند و درباره آن اطلاعاتی به ما می دهد. استفاده از “this” نشان می دهد که فیلم مورد نظر همین الان در همین جا است.

برای استفاده از ضمایر اشاره باید قوانین گرامری را رعایت کنید. این قوانین شامل موارد زیر می شوند:

1-ضمایر اشاره مشخص کننده اسمها هستند

• This is a table.  این یه میزه
• That was my grandma’s table.  اون میز مادربزرگم بود
• Those are chairs.  اونا صندلی هستن
• These were my mom’s chairs.  اونا صندلی های مادرم بودند

2- ضمایر اشاره به همراه یک فعل می آیند

• This is a table.  این یه میزه
• That was my grandma’s table.  اون میز مادربزرگم بود
• Those are chairs.  اونا صندلی هستن
• These were my mom’s chairs.  اونا صندلی های مادرم بودند

3- از ضمایر اشاره اغلب برای برای توصیف مکان ها، اشیاء یا حیوانات استفاده می شود، ولی اگر شخص خاصی مد نظر باشد می توان از ضمایر اشاره برای توصیف افراد هم استفاده کرد.

• This is Howard. (specific person)  این هوارده (شخص خاص)
• That is her hometown. (places)  اونجا زادگاهشه (مکان)
• Those were my dog’s puppies. (animals)  اونا توله سگ های من بودند (حیوانات)
• These are my books. (things)  اینها کتابای من هستند (اشیاء)

4- ضمایر اشاره می توانند به تنهایی و بدون اسم در جمله بیایند

• Don’t do this.  این کار رو نکن
• Don’t do that.  اون کار رو نکن
• Leave those alone.  اونها رو تنها بذار
• Leave these alone.  اینها رو تنها بذار

اصطلاحات رسمی و غیر رسمی زبان انگلیسی (پرتکرارترین ها)

صفات اشاره (demonstrative adjectives)

صفات اشاره با ضمایر اشاره متفاوتند. صفات اشاره در جمله با اسم همراه می شوند و به سوال “which one” (کدام یک) جواب می دهند.

• This pen works, but that pen is dry.  این خودکار کار میکنه، اما اون یکی خشکه
• This (demonstrative) + pen (noun) = demonstrative adjective

این (کلمه اشاره)+ خودکار (اسم)= صفت اشاره

• That (demonstrative) + pen (noun) = demonstrative adjective

آن (کلمه اشاره)+ خودکار (اسم)= صفت اشاره

• Those boys have blonde hair, but these boys have red hair.  اون پسرها موهای بلوندی دارن، اما این پسرها موهای قرمز رنگی دارن
• Those (demonstrative) + boys (noun) = demonstrative adjective

آنها (کلمه اشاره)+ پسرها (اسم) = صفت اشاره

• These (demonstrative) + boys (noun) = demonstrative adjective

اینها (کلمه اشاره)+ پسرها (اسم) = صفت اشاره

در این مثالها، صفات اشاره به ما نشان می دهند که “کدام یک” (کدام پسر، کدام خودکار).

• This pen right here.  این خودکاری که همینجاست
• That pen over there.  آن خودکاری که آنجاست
• Those boys over there.  آن پسرانی که آنجا هستند
• These boys right here.  این پسرانی که اینجا هستند

در ادامه قوانین گرامری مربوط به صفات اشاره را بررسی می کنیم:

1- صفات اشاره همیشه قبل از اسم ظاهر می شوند

• This pen writes well.  این خودکار همیشه خوب می نویسه
• That pen doesn’t write.   اون خودکار نمی نویسه
• Those boys are blonde.  اون پسرها بلوند هستن
• These boys are red heads.  این پسرها موهای قرمزی دارن

2- صفات اشاره باید مطابق با اسمشان بیایند (مفرد/ جمع)

• This pen = singular/singular  این خودکار= مفرد/مفرد
• That pen = singular/singular  آن خودکار= مفرد/مفرد
• Those boys = plural/plural  آن پسرها= جمع/ جمع
• These boys = plural/plural  این پسرها= جمع/ جمع

3- صفات اشاره اغلب برای توصیف مکان ها، اشیاء یا حیوانات استفاده می شوند، ولی اگر شخص خاصی مد نظر باشد می توان از صفات اشاره برای توصیف افراد هم استفاده کرد.

• That Howard is someone else. (specific person)  اون یه هوارد دیگه اس (شخص خاص)
• That hometown is hers. (places)  اون خونه مال اونه (مکانها)
• Those puppies belong to my dog. (animals)  اونها توله های سگ من هستن (حیوانات)
• These books are mine. (things)  این کتابها مال من هستن (اشیاء)

حتما دانلود کنید: 100 درس رایگان آموزش زبان انگلیسی (رایگان)

ضمایر اشاره: تفاوت This و That

This”” و “That”در واقع شکل مفرد کلمات “these” و “those” هستند. “This” به چیزی که از نظر فیزیکی، نمادین و یا احساسی نزدیک باشد اشاره می کند. از “That” برای اشاره به دور استفاده می شود؛ یعنی هر چیزی که از نظر فیزیکی، نمادین و یا احساسی دور باشد.

نکات بیشتر

ضمیر اشاره “this” (این) مفرد است و فقط به یک چیز نزدیک اشاره می کند.

• This was my mom’s necklace.  این گردنبند مادرم بود
• This is my last dollar.  این آخرین دلار مه

اگر از “this” به عنوان صفت اشاره استفاده شود، اسامی مفرد را توصیف می کند.

• Put this house on the market next week.  هفته آینده این خونه را به بازار عرضه کنید
• I want to sell this house.  میخوام این خونه رو بفروشم

کلمه اشاره “that” (آن) مفرد است و وقتی به عنوان ضمیر اشاره استفاده می شود به یک مورد دور اشاره می کند. اما مراقب باشید که موقع نوشتن جملاتتان از “that” بیش از حد استفاده نکنید.

• That is a new restaurant  اون رستوران جدیده
• That was a popular restaurant.  اون رستوران معروفی بود

وقتی “that” به عنوان صفت اشاره استفاده می شود، اسامی مفرد را توصیف می کند.

• That restaurant looks like it’s closed.  به نظر میرسه که اون رستوران بسته باشه
• Can we eat at that restaurant?  میتونیم تو اون رستوران غذا بخوریم؟

ضمایر اشاره: تفاوت These و Those

These و Those شکل جمع this و that هستند. “These” (اینها) به اشیایی اشاره می کند که از نظر فیزیکی، نمادین یا احساسی نزدیک هستند. “Those” (آنها) هم برای اشاره به اشیاء دور استفاده می شود.

نکات بیشتر

وقتی “these” به عنوان ضمیر اشاره به کار می رود، به چند مورد نزدیک اشاره می کند.

• These are the best grapes I’ve ever eaten.  اینها بهترین انگورایی هستن که تا حالا خورده ام
• Of all the grapes, these have the best flavor.  از بین همه انگورها، اینا بهترین مزه رو دارن

“these” به عنوان صفت اشاره، اسامی جمع را توصیف می کند.

• These flowers are the prettiest I’ve ever seen.  این گلها زیباترین گلهایی هستن که تا حالا دیده ام
• I love these flowers.  من عاشق این گلها هستم

از ضمیر اشاره “those” می توانید برای اشاره به چند موردی که دور از شما هستند استفاده کنید.

• Those are the prettiest trees.  اونها زیباترین درختا هستن
• Those have every kind of food imaginable.  اونها هر غذایی که فکرش رو بشه کرد دارن

“those” به عنوان صفت اشاره، اسامی جمع را توصیف می کند.

• Those boots cost a fortune!  اون چکمه ها قیمت بالایی دارن
• Where did you find those boots?  از کجا اون چکمه ها رو پیدا کردی؟

جمع بندی

اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم، ضمایر اشاره با افعال پیوندی همراه می شوند و می توانند با اسم یا به تنهایی در جمله بیایند. اما صفات اشاره توصیف کننده اسمها هستند و بعد از اسامی مختلف در جمله می آیند. خب، حالا که یاد گرفتید ضمیر اشاره و صفت اشاره چه هستند بهتر است که تمرین کنید تا روی آنها کاملا مسلط شوید. موفق باشید!

دانلود آموزشهای صفر تا صد گرامر زبان

    دانلود فیلم های آموزش گرامر انگلیسی  دانلود ۴ کتاب آموزش گرامر کامل انگلیسی