اول از همه ببینیم تعریف فعل چیست! فعل ها در کنار اسم ها، مهم ترین بخش هر جمله هستند. کلماتی هستند که ما از آن ها برای توصیف اعمال (مثل آواز خواندن – Singen) بیان حالات (مثل وجود داشتن – existieren) یا رخداد ها (مثل ایجاد کردن- entwickeln) استفاده می کنیم. آن ها باید با فاعلی که نشان می دهد چه کسی یا چه چیزی آن عمل را انجام داده، جور باشند.
اساسا هر نوع جمله ای برای کامل شدن نیاز به یک فعل دارد . به همین دلیل فوق العاده مهم است که هنگام یادگیری یک زبان خارجی، به ویژه آلمانی، باید به آن ها توجه لازم را داشته باشید! امروز، ما در مورد زمان های آلمانی و استفاده درست از آن ها صحبت خواهیم کرد.
افعال آلمانی یکی از چالش برانگیزترین جنبه های یادگیری این زبان پیچیده است ، اما نگران نباشید. ما به قواعد اصلی می پردازیم که باید در مورد افعال آلمانی و نحوه تغییر شکل شان در زمان های مختلف، بدانید!
به طور خاص، ما به زمانهای اصلی افعال در آلمانی و نحوه صرف آن ها برای افعال با قاعده و بی قاعده نگاهی خواهیم کرد. مطمئن باشید گیج نخواهید شد و در پایان این مقاله کاملا می دانید چه طور افعال آلمانی را در زمان های مختلف بسازید و چه زمانی از هر کدام استفاده کنید.
می خوای کل این سایت توی جیبت باشه؟ توی اپلیکیشن آموزش زبان آلمانی چرب زبان، آلمانی رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان آلمانی مثل بلبل حرف بزن!
فهرست محتوا
1-انواع زمان ها در آلمانی
2- زمان حال
3- زمان گذشته
4- آینده
1-انواع زمان ها در آلمانی
زمانهای یک فعل نشان می دهند یک عمل چه موقع انجام شده است، پس سه مفهوم حال ، گذشته و آینده مثل تمام زبان ها با هم فرق و هر کدام شکل خاص خودشان را دارند.
در زبان آلمانی، شش زمان برای فعل اصلی وجود دارد:
1-حال (Präsens)
2- حال کامل (Perfekt)
3- گذشته ساده (Imperfekt/Präteritum)
4- گذشته کامل (Imperfekt/Präteritum)
5- آینده (Futur I)
6- آینده کامل (Futur II)
هر کدام از این زمان ها را با جزئیات بیشتر و با مثال توضیح داده و صرف می کنیم.
2-حال
زمان حال یا Präsens در آلمانی، بیشترین کاربرد را در بین تمام فعل های آلمانی دارد. می توان از آن برای صحبت در مورد کار هایی که در حال حاضر یا کارهایی که از قبل تعیین شده اند و در آینده انجام می شوند، استفاده کرد. معادل این زمان در واقع حال ساده، حال استمراری و آینده است.
ما از Präsens آلمانی در شرایط زیر استفاده می شود:
1-واقعیت یا شرایط یا حالتی در زمان حال یا عملی که در این زمان رخ می دهد.
مثال:
- Das ist Andreas این آندریاس است
2-عملی که به طور مکرر اتفاق می افتد یا اصلا انجام نمی شود .
مثال:
- Jeden Montag geht er zum Fußballtraining او هر دوشنبه به تمرین فوتبال می رود
3-عملی که اطلاعاتی در مورد مدت زمان چیزی می دهد. ( توجه داشته باشید که در این مورد، در زبان انگلیسی از حال کامل استفاده می شود ).
مثال:
- Er spielt schon seit zwei Jahren Fußball او دو سال است که فوتبال بازی می کند
4-کاری که برای آینده برنامه ریزی شده است. ( در انگلیسی می توانیم از آینده یا حال استفاده کنیم).
مثال:
- Nächste Woche hat seine Mannschaft ein wichtiges Spiel تیم او هفته آینده بازی مهمی خواهد داشت
5-برای صرف افعال با قاعده در زمان حال، کافیست پایان مصدر -en را حذف کنیم و با توجه به فاعل، پی بند یا همان پسوندهای زیر را اضافه کنیم:
ضمیر شخصی | پسوند زمان حال | صرف فعل Lernen (یاد گرفتن) |
Ich (من) | -e | Ich lerne (یاد می گیرم) |
Du (تو) | -st | Du lernest (یاد می گیری) |
Er/ Sie/ Es/ (او مذکر، او مونث، آن) | -t | Er/ sie/ es lernt(یاد می گیرد) |
Wir (ما) | -en | Wir lernen (یاد می گیریم) |
Ihr (شما) | -t | Ihr lernt (یاد می گیرید) |
Sie (آنها) | -en | Sie lernen (یاد می گیرند) |
با این حال، یادتان باشد که افعال می توانند بی قاعده باشند. این نکته در مورد دو تا از پرکاربرد ترین افعال آلمانی یعنی Sein (بودن) و haben ( داشتن ) صدق می کند. برای مشاهده صیغه آن ها در زمان حال جدول زیر را مشاهده کنید:
ضمیر شخصی | Sein (بودن) | Haben (داشتن) |
Ich | Bin (هستم) | Habe (دارم) |
Du | Bist (هستی) | Hast (داری) |
Er/ Sie/ Es | Ist (هست) | Hat ( دارد ) |
Wir | Sind (هستیم) | Haben (داریم) |
Ihr | Seid (هستید) | Habt (دارید) |
Sie | Sind (هستند) | Haben (دارند) |
3-گذشته
برای بیان رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتاده است، ما سه زمان در آلمانی داریم : گذشته ساده، حال کامل و گذشته کامل. بیایید ببینیم چه زمانی از این ها استفاده کنیم و نحوه صرفشان به چه صورت است.
الف-گذشته ساده
در آلمانی، زمان گذشته ساده معمولا Imperfekt یا Präteritum نامیده می شود و عمدتا در نوشتار کاربرد دارد. اکثر کسانی که به این زبان صحبت می کنند، ترجیح می دهند به جای آن از زمان حال کامل استفاده کنند، مگر این که بخواهند رسمی باشند یا داستانی تعریف کنند. با این حال، شناخت این زمان اگر بخواهید کتاب ، مجلات و روزنامه ها را به زبان آلمانی بخوانید، لازم است.
همه افعال با قاعده آلمانی در گذشته ساده از یک الگو پیروی می کنند، بنابراین وقتی آن را یاد گرفتید، می توانید همه آن ها را صرف کنید!
برای ساختن فعلPräteritum ، کافی است پی بند en- را حذف کنید و با توجه به فاعل، پسوند های زیر را اضافه کنید:
ضمیر شخصی | پسوند زمان گذشته ساده | صرف فعل Lernen (یاد گرفتن) |
Ich | -te | Ich lernte ( یاد گرفتم ) |
Du | -test | Du lerntest(یاد گرفتی) |
Er/ Sie/ Es | -te | Er/ sie/ es lernte(یاد گرفت) |
Wir | -ten | Wir lernten(یاد گرفتیم) |
Ihr | -tet | Ihr lerntet (یاد گرفتید) |
Sie | -ten | Sie lernten (یاد گرفتند) |
البته، افعال بی قاعده ای هستند که از این الگو پیروی نمی کنند. فقط باید آن ها را بشناسید و پی بندشان را به خاطر بسپارید! نگران نباشید، با تمرین و به مرور برای تان عادی می شود!
جدول زیر، صرف افعال sein (بودن) و haben ( داشتن ) در زمان گذشته ساده را نشان می دهد. این افعال معمولا نه تنها در نوشتار، بلکه در گفتار هم کاربرد دارند.
ضمیر شخصی | Sein (بودن) | Haben (داشتن) |
Ich | War (بودم) | Hette (داشتم) |
Du | Warst (بودی) | Hattest (داشتی) |
Er/ Sie/ Es | War(بود) | Hatte ( داشت ) |
Wir | Waren (بودیم) | Hatten(داشتیم) |
Ihr | Wart (بودید) | Hattet (داشتید) |
Sie | waren( بودند ) | Hatten(داشتند) |
توجه داشته باشید که اگرچه haben یک فعل بی قاعده است، اما در واقع از همان پی بند افعال باقاعده استفاده می کند. کافیست بن فعل تان را از -b- به -t- تغییر دهید. افعال این چنینی را افعال مختلط می نامند و چون تعدادشان زیاد نیست راحت در ذهن تان می مانند!
ب-حال کامل یا گذشته نقلی
درست مثل زبان انگلیسی ، زمان حال کامل هم از دو بخش تشکیل شده است:
1-زمان حال یک فعل کمکی مثل haben یا sein.
2- اسم مفعول فعلی که صرف می کنید مثل gelernt.
- Ich habe gelernt من یاد گرفته ام
در آلمانی ، فعل ماضی را با اضافه کردن پیشوند ge- به سوم شخص مفرد فعل می سازیم.
- مصدر: Lernen ← سوم شخص مفرد: Er lernt ←اسم مفعول: Gelernt
این فرمول در مورد تمام افعال باقاعده صدق می کند.
معمولا هنگام ساختن حال کامل، haben را به عنوان یک فعل کمکی انتخاب می کنیم. اما اگر یک وضعیت یا عمل را توصیف میکنیم، یا فعل sein را صرف می کنیم ، از sein به عنوان فعل کمکی استفاده میکنیم.
- Wir sind in den Supermarkt gegangen ما به سوپرمارکت رفتیم
- Sie ist gestern krank gewesen او دیروز مریض بود
ضمیر شخصی | حال کامل فعل Lernen |
Ich | habe gelernt (یاد گرفته ام) |
Du | hast gelernt (یاد گرفته ای) |
Er/ Sie/ Es | hat gelernt ( یاد گرفته است ) |
Wir | haben gelernt (یاد گرفته ایم) |
Ihr | (یاد گرفته اید)habt gelernt |
Sie | haben gelernt (یاد گرفته اند) |
ضمیر شخصی | حال کامل فعل Haben |
Ich | habe gehabt (داشته ام) |
Du | hast gehabt (داشته ای) |
Er/ Sie/ Es | hat gehabt ( داشته اند ) |
Wir | haben gehabt(داشته ایم) |
Ihr | (داشته اید)habt gehabt |
Sie | haben gehabt (داشته اند) |
ج- گذشته کامل
گذشته کامل کارهایی که قبل از یک زمان مشخص در گذشته تمام شده را توصیف می کند.
این زمان آلمانی معادل زمان گذشته کامل انگلیسی است ( من یاد گرفته بودم ). ما از این زمان در داستان سرایی، در کنار گذشته ساده استفاده می کنیم تا در مورد چیزی که قبل از یک رویداد در گذشته اتفاق افتاده، صحبت کنیم.
مثل زبان انگلیسی، ما آن را با استفاده از گذشته ساده فعل کمکی ” have ” یا همان haben یا sein آلمانی و اسم مفعول فعلی که در حال صرف آن هستیم، می سازیم. مثلا gelernt یا همان “یاد گرفته”.
ضمیر شخصی | گذشته کامل فعل Lernen |
Ich | hatte gelernt (یاد گرفته بودم) |
Du | hattest gelernt (یاد گرفته بودی) |
Er/ Sie/ Es | hatte gelernt (یاد گرفته بود ) |
Wir | hatten gelernt (یاد گرفته بودیم) |
Ihr | (یاد گرفته بودید)hattet gelernt |
Sie | hatten gelernt (یاد گرفته بودند) |
ضمیر شخصی | حال کامل فعل Haben |
Ich | hatte gehabt (داشته بودم) |
Du | hattest gehabt (داشته بودی) |
Er/ Sie/ Es | hatte gehabt (داشته بودند) |
Wir | hatten gehabt (داشته بودیم) |
Ihr | (داشته بودید)hattet gehabt |
Sie | hatten gehabt (داشته بودند) |
4- آینده
همان طور که اشاره کردیم، اغلب میتوانیم از زمان حال برای صحبت در مورد رویداد های آینده استفاده کنیم. با این حال، وقتی میخواهیم در مورد یک تصمیم یا رویداد در آینده صحبت کنیم که مطمئن نیستیم چطور می شود، این زمان را به کار می بریم.
در آلمانی دو زمان آینده داریم؛ یکی آینده و آینده کامل.
الف-آینده اول
این زمان با “I will” یا “Im going to” انگلیسی قابل قیاس است.
در آلمانی از آن برای بیان موارد زیر استفاده می کنیم:
- تصمیمی در آینده
- فرضی در مورد آینده
- فرضی در مورد حال
برای صرف آن به شکل صرف شده werden و حالت مصدری فعل نیاز داریم.
ضمیر شخصی | آینده ساده فعل Lernen |
Ich | werde lernen (یاد خواهم گرفت) |
Du | wirst lernen (یاد خواهی گرفت) |
Er/ Sie/ Es | wird lernen (یاد خواهد گرفت) |
Wir | werden lernen (یاد خواهیم گرفت) |
Ihr | (یاد خواهید گرفت)werdet lernen |
Sie | werden lernen (یاد خواهند گرفت) |
ضمیر شخصی | آینده ساده فعل Haben |
Ich | werde haben (خواهم داشت) |
Du | wirst haben ( خواهی داشت ) |
Er/ Sie/ Es | wird haben (خواهد داشت) |
Wir | werden haben ( خواهیم داشت ) |
Ihr | (خواهید داشت) werdet haben |
Sie | werden haben (خواهند داشت) |
ب- آینده کامل
آینده نوع دوم ( کامل آینده ) برای بیان کاری که در یک زمان خاص در آینده انجام پذیرفته است، مورد استفاده قرار می گیرد.
برای ساختن این زمان، به شکل صرف شدهwerden ، اسم مفعول فعل کامل و افعال کمکی sein /haben نیاز داریم.
ضمیر شخصی | آینده کامل فعل Lernen |
Ich | Werde gelernt lernen |
Du | Wirst gelernt lernen |
Er/ Sie/ Es | wird gelernt lernen |
Wir | Warden gelernt lernen |
Ihr | Werdet gelernt lernen |
Sie | Warden gelernt lernen |
ضمیر شخصی | آینده کامل فعل Lernen |
Ich | Werde gehabt haben |
Du | Wirst gehabt haben |
Er/ Sie/ Es | Wird gehabt haben |
Wir | Warden gehabt haben |
Ihr | Werdet gehabt haben |
Sie | Warden gehabt haben |
همانطور که دیدید، یادگیری طریقه به کارگیری افعال و زمان آن ها در آلمانی می تواند مشکل باشد، اما مطمئنا یکی از مهم ترین جنبه های یادگیری این زبان زیبا و جذاب است !
ویدیوی آموزشی زمان ها در زبان آلمانی
4 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
سلام.ممنون از اطلاعات مفیدی که در سایت قرار دادید.
سلام ممنون از آموزش کوتاه و مفید. ولی فکر میکنم جدول آینده کانل برای فعل learnen نیاز به بازنگری دارد اشتباه تایپ شده است
با سلام.
فکر می کنم در قسمت “آینده کامل” اولین جدول اشتباه پر شده. به جای haben فعل lernen رو مجددا نوشتید.
اینده کامل چطوری ترجمه میشه من کاربردش را درست نفهمیدم یعنی چی در اینده خاصی انجام پذیرفته است؟ اینده در گذشته ؟؟؟؟