uyghur muslim chinese men

مردم چین : شناخت روحیات، فرهنگ، آداب و همه نکات مهم

گاما

你好! (سلام!) و به راهنمای ما در مورد فرهنگ، آداب و رسوم و شیوه های کسب و کار مردم چین خوش آمدید. برای خارجی هایی که برای تجارت یا تفریح ​​به این کشور سفر می کنند، درک فرهنگ محلی ضرورت دارد.

مطالب

در این مقاله می توانید در مورد موارد زیر اطلاعات کسب کنید:

  • زبان
  • دین و عقاید
  • فرهنگ و جامعه
  • آداب و رسوم اجتماعی و سنت ها
  • پروتکل های تجاری و فرهنگ کار

به یاد داشته باشید که این فقط یک مقدمه کلی است و به معنای کلیشه سازی از تمام چینی هایی که ممکن است ملاقات کنید نخواهد بود!

آمار و حقایق

  • منطقه: چین در آسیای شرقی واقع شده است. مرز مشترک با افغانستان ۷۶ کیلومتر، بوتان ۴۷۰ کیلومتر، برمه ۲،۱۸۵ کیلومتر، هند ۳،۳۸۰ کیلومتر، قزاقستان ۱،۵۳۳ کیلومتر، کره شمالی ۱۴۱۶ کیلومتر، قرقیزستان ۸۵۸ کیلومتر، لائوس ۴۲۳ کیلومتر، مغولستان ۴،۶۷۷ کیلومتر، نپال ۱،۲۳۶ کیلومتر، پاکستان ۵۲۳ کیلومتر، روسیه (شمال شرقی) ۳،۶۰۵ کیلومتر، روسیه (شمال غربی) ۴۰ کیلومتر، تاجیکستان ۴۱۴ کیلومتر و ویتنام ۱،۲۸۱ کیلومتر.
  • پایتخت: پکن.
  • پرچم: پرچم چین دارای یک ستاره بزرگ زرد در گوشه سمت چپ بالا با چهار ستاره کوچکتر به شکل یک نیمه دایره است. ستارگان روی یک زمینه قرمز هستند که نمادی از خون های ریخته شده در طول انقلاب است و ستاره بزرگ طلایی رنگ نیز نماد رهبر حزب کمونیست است. چهار ستاره کوچکتر نمایانگر مردمان چین هستند.
  • سرود ملی: سرود ملی جمهوری خلق چین به “پیش تاختن داوطلبان” معروف است و در سال ۱۹۳۴ توسط تیان هان سروده شده. یک سال بعد آهنگسازی به نام نی ار (Nie Er) آن را با موسیقی تلفیق کرد. این سرود که به افتخار سربازانی که در طول دهه سی میلادی علیه ژاپنی ها جنگیدند ساخته شده است، تا سال ۱۹۴۹ بعنوان سرود ملی رسمی ساخته نشده بود.
  • ملیت: چینی.
  • آرایش قومی: چینی هان ۹۱٫۹٪؛ ژوانگ، اویغور، هوئی، یی، تبت، میائو، منچو، مغول، Buyi، کره ای و سایر ملیت ها ۸٫۱٪.
  • جمعیت: ۱،۴۱۸،۵۸۲،۴۲۱ (تخمین سال ۲۰۱۹).
  • نرخ رشد جمعیت: ۰٫۵۹٪ تغییر سالانه (۲۰۱۹).
  • منطقه زمانی: اگرچه چین کشوری گسترده است، (تقریباً اندازه آمریکا)، اما از یک زمان استاندارد واحد استفاده می کند و زمان روشنایی روز در تنظیم زمان رسمی کشور اعمال نمی شود. زمان استاندارد به “زمان پکن” معروف است که هشت ساعت از UTC (ساعت هماهنگ جهانی) عقب است.
  • دولت: کمونیست
  • نفوذ اینترنت: ۳۸٫۴٪ از جمعیت (۲۰۱۱) – طبق آمار سال ۲۰۱۷ این کشور یک میلیارد کاربر اینترنت دارد.

مقدمه

چین یک کشور باستانی است که تاریخ آن به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش بر می گردد. شواهدی مکتوب در مورد سلسله شانگ وجود دارد که قدمت آن به ۱۶۰۰ تا ۱۰۴۶ سال پیش از میلاد بر می گردد. نگاشته های پیش از تاریخ، از پادشاهی های متخاصمی که در سال ۲۲۱ پیش از میلاد توسط چین شی هوانگ تحت کنترل و اتحاد قرار گرفتند روایت دارند. وی سپس خود را به عنوان “امپراطور” معرفی کرد و بدین ترتیب سلسله و امپراتوری چینگ که تا سال ۱۹۱۲ میلادی به طول انجامید، را بوجود آورد.

 


English

می خوای کل این سایت توی جیبت باشه؟ توی اپلیکیشن آموزشی چرب زبان، هرررر زبانی رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان زبان مدنظرتو مثل بلبل حرف بزن!


 

در قرن نوزدهم چین پس از سالها کنترل امپریالیستی خارجی، دچار قحطی و ناآرامی های مدنی شد. شورش بوکسور (یکی از افرادی که در چین بر علیه خارجیان شورش کردند) که از سال ۱۸۹۹ آغاز شد و در سال ۱۹۰۱ به پایان رسید، در صدد بازگرداندن چین به فرهنگ، مذهب و اخلاق کنفوسیای سنتی خود بود. اوضاع چین بیشتر تحت تاثیر ناآرامی های داخلی که به عقیده بسیاری نتیجه سیاست های ضعیف و فساد در سلسله چینگ بود قرار داشت. در سال ۱۹۱۲، این سلسله سقوط کرد و جمهوری چین به وجود آمد.

پس از جنگ جهانی دوم، چین تحت سلطه مائو زدونگ (مائو تسه تونگ)، کمونیست انقلابی معروف به رئیس مائو، که جمهوری خلق چین را تأسیس کرد، قرار گرفت. او جامعه ای استبدادی را به وجود آورد و کنترل خود را به مردم چین تحمیل کرد. وی همچنین کتاب معروف “کتاب سرخ” را معرفی کرد که در آن شعارها و راهنمایی هایی را به عنوان بخشی از انقلاب فرهنگی پرولتاریای آینده معرفی می کرد. انقلاب فرهنگی دوره تعیین کننده ای در تاریخ چین بود و یک قیام سیاسی-اجتماعی علیه کسانی محسوب می شد که بخشی از ساختار سرمایه داری (مانند صاحبان زمین / صاحبان مشاغل) در نظر گرفته می شدند یا در منسب قدرت بودند از جمله معلمان.

پس از درگذشت رئیس مائو در سال ۱۹۷۶، یک فرد انقلابی و اصلاح طلب به نام دنگ شیائوپینگ جانشین او شد. شیائوپینگ تمرکز خود را روی توسعه اقتصادی و تجارت بین المللی گذاشت که به تحول روابط با غرب و بهبود سطح زندگی مردم کمک کرد.

استانداردهای زندگی طی چند دهه گذشته به طور قابل توجهی در چین بهبود یافته اند و در حالی که آزادی های خاصی به دست آمده است، محدودیتهای سیاسی مردم همچنان سفت و سخت هستند.

زبان

زبان رایج در چین ماندارین است، که اغلب به “زبان هان” معروف است و در جمهوری خلق چین و تایوان صحبت می شود. این زبان مورد حمایت دولت، سیستم آموزشی و رسانه ها است.

زبان کانتونی در گوانگدونگ، هنگ کنگ، ماکائو و سنگاپور صحبت می شود. این دو زبان سینیتی هستند، یعنی از خانواده زبانی چینی-تبتی سرچشمه گرفته اند، اما یکسان نیستند. از آنجا که چین کشور گسترده ای است، صدها لهجه متفاوت در کشور وجود دارد.

فرهنگ و جامعه

دین و اعتقادات

  • دین اصلی در چین تائوئیسم است (یا دائوئیسم همانطور که معمولاً شناخته می شود). کسانی که از تائوئیسم پیروی نمی کنند، معمولا پیرو بودیسم، مسیحیت یا اسلام هستند.
  • تائوئیسم یک چارچوب دینی باستانی است که بر لزوم زندگی درهماهنگی با تائو که به عبارت ساده منبع وجودی همه چیز است، متمرکز شده است. و بر خلاف کنفوسیوس، بر نظم اجتماعی یا رفتارهای آیینی متمرکز نیست.
  • تقریباً ۲،۰۰۰ سال پیش بوداییسم توسط راهبان هندی به چین آورده شد و از آن زمان تاکنون با تائوئیسم همزیستی داشته است.
  • اگرچه کنفوسیوسیسم یک دین جدی نیست اما به طور گسترده در چین دنبال می شود. کنفوسیوسیسم فلسفه ای است که بر اساس ارزشها و اعتقادات اخلاقی برگرفته از آموزه های کنفوسیوس که در سال ۴۷۹ پیش از میلاد درگذشت پایه گذاری شده است. کنفوسیوس در اصل آموزه های اخلاقی اجتماعی و سیاسی را در بر می گیرد و تعدادی از آداب و رسوم مذهبی را شامل می شود که کنفوسیوس برای پیوند انسانها آنها را مهم می دانست.

مناسبت های بزرگ / مناسبت های سکولار

  • ۱ ژانویه – روز سال نو – تعطیلات ملی
  • ۲۸ ژانویه – سال نو چینی (تاریخ ها می تواند متفاوت باشد – ماه دوازدهم قمری بر اساس تقویم چین) تعطیلات ملی
  • ۲۹ ژانویه – تعطیلات جشنواره بهاری – تعطیلات ملی
  • ۵ آوریل (یا پانزدهمین روز اعتدال بهاری) – تعطیلات چینگ مینگ جی – تعطیلات ملی
  • اول ماه مه – روز کارگر – تعطیلات ملی
  • ۲۸ ماه مه – جشنواره قایق اژدها – تعطیلات ملی
  • اول اکتبر – تعطیلات هفته ملی طلایی – تعطیلات ملی
  • چهارم اکتبر – جشنواره نیمه پاییز – تعطیلات ملی
  • تعطیلات دیگری نیز وجود دارند که عمدتا محلی هستند اما به عنوان تعطیلات ملی تعیین نشده اند.

خانواده

  • روابط خانوادگی در چین از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند و تأکید بسیار زیادی بر سلسله مراتب صورت می گیرد. بسیاری از ارزش های فرهنگ چینی مبتنی بر کنفوسیوسیسم هستند که بر وظیفه شناسی، اخلاص، وفاداری، تقوا و افتخار فکری تأکید می کند.
  • کنفوسیوس فیلسوف و نظریه پرداز سیاسی بود که در سال ۵۵۰ قبل از میلاد متولد شد. ایدئولوژی او اخلاق، عدالت و هماهنگی اجتماعی را لازمه حفظ جامعه ای پایدار که زیربنای روابط اجتماعی و خانوادگی نیز هست می داند.
  • بر اساس اعتقادات کنفوسیوس پدر نسبت به فرزند، فرزند بزرگتر به فرزند کوچکتر، شوهر به زن و حاکم بر جامعه حق ولایت دارد.
  • چارچوب خانوادگی در چین تمایل به حفظ سلطه بزرگترها دارد. در یک خانواده بزرگ زندگی مشترک زیر یک سقف غیر معمول نیست.
  • کودکان غالباً در بزرگسالی نیز در کنار خانواده هستند و افرادی که باید دور از خانه کار کنند، به طور منظم با خانواده ملاقات می کنند.

 طبقه بندی اجتماعی

  • اختلاف طبقاتی در اوایل سال ۲۲۱ در اولین سلسله چین در جامعه چین ظهور یافت. در رأس جامعه حاکم امپراتور بود که قدرت اصلی را در دست داشت، و پس از مشاوران وی بودند که نسبت به طبقه های بعدی، اشراف و ژنرال های نظامی برتریت داشتند. بازرگانان و هنرمندان طبقه بعدی را تشکیل می دادند و در انتهای زنجیر، دهقانان و بردگان قرار داشتند.
  • پس از انقلاب چین در سال ۱۹۴۹، وقتی مائو زدونگ جمهوری خلق چین را تشکیل داد، کمونیسم به دولت جدید تبدیل شد. در تئوری، نهاد کمونیسم برای ایجاد جامعه ای بی طبقه و ریشه کن کردن به اصطلاح “طبقات حاکم” در نظر گرفته شده بود.
  • اگرچه اوضاع اقتصادی و سیاسی در چین در چند دهه گذشته تغییر کرده و شکاف بین ثروتمندان و فقرا را گسترش داده است.

اهمیت “آبرو”

آبرو؛ مفهومی مهم در جامعه چین است و می توان آن را به عنوان “افتخار”، “شهرت خوب” یا “احترام” ترجمه کرد.

چهار نوع آبرو وجود دارد:

۱)Diu-mian-zi : زمانی که اعمال یا اقدامات یک شخص در معرض دید مردم قرار می گیرد.

۲)Gei-mian-zi :شامل رفتار احترام آمیز با افراد است.

۳) Liu-mian-zi : با دوری از اشتباهات و نشان دادن خرد در عمل ایجاد می شود.

۴) Jiang-mian-zi: این زمانی است که حیثیت یک فرد از طریق دیگران افزایش می یابد، برای مثال کسی از شما در حضور دیگران تعریف و تمجید می کند.

بسیار مهم است که در همه حال از بی آبرویی خودداری کنید. بنابراین، انتقاد عمومی یا شرمنده کردن افراد در چین جایز نیست.

جمع گرایی و فردگرایی

  • به طور کلی، چینی ها یک جامعه جمعی هستند و نیاز به وابستگی گروهی دارند، خواه به خانواده، مدرسه، تیم کاری یا کشور.
  • چینی ها در هر زمان با ادب و نزاکت رفتار می کنند و کاری نمی کنند که باعث خجالت دیگران شود.
  • افراد معمولاً احساسات خود را به خاطر منافع گروهی نادیده می گیرند. نمود این رفتار به صورت سکوت در جلسات مشاهده می شود. اگر کسی با آنچه شخص دیگری می گوید مخالف باشد، به جای مخالفت علنی، ساکت می ماند. این رفتار به شخص مقابل اعتبار می بخشد، در حالی که بحث و مخالفت ممکن است به اعتبار هر دو لطمه بزند.

نقش های جنسیتی

  • از نظر تاریخی، زنان همواره نسبت به مردان نقشی فرعی داشته اند، گرچه در خانواده دارای قدرت هستند. کنفوسیوس گرایی در سرکوب زنان نقش داشته است زیرا در این دیدگاه زنان بعنوان دارایی مردان دیده می شدند، ابتدا برای پدر و سپس برای همسر خود.
  • سنت بستن پا نیز نماد دیگری از قدرت مردان در برابر زنانی بوده است که از همان اوایل زندگی با این عمل عملا فلج می شدند. در اوایل قرن بیستم این عمل ممنوع اعلام شد.
  • نقش زنان در قرن بیستم به ویژه پس از تأسیس جمهوری مردمی، هنگامی که برابری جنسیتی جدی شد، تغییر یافت. با این حال، ایدئولوژی قوی کنفوسیسیسم که زنان را جنس ضعیف معرفی می کند، هنوز هم در برخی جوامع حاکم است.
  • امروزه، گرچه زنان از مزایای بیشتری برخوردار هستند و نقش هایی که به طور سنتی توسط مردان در پزشکی، داروسازی، آموزش و علوم به عهده گرفته می شدند، را بر عهده می گیرند، اما هنوز هم برای دستیابی به مقام های اجرایی بالاتر در تلاش هستند.

قوانین اجتماعی

  • سیاست تک فرزندی که در سال ۱۹۷۹ برای مهار جمعیت در حال رشد کشور معرفی شد، در جامعه ای که به طور سنتی، فرزند پسر مورد علاقه زنان است مشکل ایجاد کرد.
  • این امر باعث شد در گذشته نوزادان دختر طرد و یا حتی در شیرخوارگی کشته شوند، اگرچه اکنون فرزند دختر در جامعه قابل قبول تر شده است.
  • به زنان آموخته می شود که برای داشتن فرزند شاد باید در طول دوران بارداری خود روحیه خود را حفظ کنند. پس از زایمان، از آنجا که مادر و فرزند هر دو در وضعیت جسمی ضعیفی به سر می برند، معمولاً یک دوره استراحت یک ماه برای مادر در نظر گرفته می شود.
  • بعد از ماه اول، اقوام و دوستان نزدیک برای نوزاد و مادر “جشن ماه کامل” (“جشن تخم مرغ قرمز و زنجبیل”) را برگزار می کنند. میهمانان در پاکت های قرمز پول می آورند و با ترشی زنجبیل و تخم مرغ های قرمز پذیرایی می شوند. رنگ قرمز نمادی از شانس، سلامتی و خوشبختی است، در حالی که تخم مرغ ها نشان دهنده زندگی و هارمونی جدید هستند.
  • اگرچه کودکان، در چین بسیار با ارزش هستند، اما باید نسبت به بزرگترها مطیع باشند، از خود احترام نشان دهند و وظائف خود را در خانه و مدرسه انجام دهند.
  • در دوره کمونیسم، زنان به انجام کار در خارج از خانه تشویق می شوند. بنابراین مهد کودکها پشتیبانی لازم را به خانواده ها ارائه می دهند. خانواده های چینی به هم نزدیک هستند و مادربزرگ ها و پدربزرگ ها نقش مهمی در مراقبت از کودکان بر عهده دارند.
  • تحصیلات در چین به مدت نه سال اجباری است. حداقل سه چهارم جمعیت در دوره متوسطه ادامه تحصیل می دهند که سه سال ادامه دارد.

غذا

  • چینی ها به ترکیب طعم ها، ادویه ها و رنگها معروف هستند. غذاهای اصلی آنها برنج، توفو و رشته فرنگی است که از طیف گسترده ای از مواد غذایی تهیه می شوند مانند: جوانه های بامبو، لوبیا سبز، خس سه کله، قارچ چینی، ریشه زنجبیل، سیر، فلفل و گشنیز.
  • چینی ها طیف وسیعی از گوشت ها را می خورند که محبوب ترین آنها گوشت خوک و اردک است. ماهی و صدف نیز محبوب هستند. شام مهمترین وعده غذایی روزانه است و به طور معمول شامل غذاهای متنوعی می شود که با سوپ شروع می شوند.
  • محبوب ترین غذاهای چین شامل: رول های بهاری (اسپرینگ رول)، اردک پکنی- تکه های نازک و ترد اردک کباب شده که با کلم خرد شده و یک سس شیرین سرو می شود، مرغ یا اردک بنگ بنگ، دلیل این نامگذاری این است که به گوشت با چکش ضربه زده می شود، چو مین که شامل نودل سرخ شده با گوشت، ماهی یا سبزیجات است.

اقتصاد

  • طی چند دهه گذشته، چین به عنوان یکی از سریعترین اقتصادهای رو به رشد در جهان ظهور کرده و جز بزرگترین صادر کنندگان و واردکنندگان جهان محسوب می شود.
  • چین در سال ۲۰۰۱ به عضویت سازمان تجارت جهانی درآمد.
  • این کشور با تعدادی از کشورهای دیگر از جمله: کره جنوبی، استرالیا، نیوزلند، پاکستان و سوئیس توافق نامه تجارت آزاد دارد.
  • طبق آمار، رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۱۶ – ۶٫۷٪ بوده است.

هنر، علوم انسانی و فرهنگ عامه

  • چین دارای میراث فرهنگی، هنری و ادبی غنی است که قدمت آن به اولین تمدن ها باز می گردد. اعتقادات سنتی در گذر زمان تحت تأثیر تغییر حاکمان امپریالیستی، فلسفه ها و کنفوسیوسیسم قرار گرفته و در هنر منعکس می شود.
  • چین با ظروف سفالی خود شناخته می شود- به خصوص طرح بید آبی و سفیدی که زندگی ساده و روستایی گذشته چین را به تصویر می کشد. چین اولین کشوری بود که چینی (ظروف چینی) را کشف کرد. این هنر در دهه ۱۵۰۰ در زمان سلسله مینگ کامل شد – گلدان مشهور و با ارزش مینگ به این دوران باز می گردد.
  • شعر و ادبیات در فرهنگ سنتی نقش مهمی داشته است از جمله ‘The Book of Songs’ “کتاب آهنگ ها” با قدمت ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح که توسط Qu Yuan تألیف شده است.
  • رمان اتاق قرمز یکی از کلاسیک های بزرگ چین است که توسط Cao Xueqin در قرن ۱۸ نوشته شده است.
  • در قرن نوزدهم نفوذ غرب آغاز شد و جای خود را به ژانر جدیدی داد. The Rickshaw Boy یک داستان تخیلی کلاسیک قرن بیستم است که توسط Lao She نوشته شده و داستان یک باربری در پکن را نشان می دهد. زبان و احساسات موجود در کتاب با برخی از نگرش های گرایش کمونیستی مطابقت دارد.
  • پس از آغاز حکومت کمونیستی، همه آثار هنرمندان مورد سانسور قرار گرفت و هرگونه انتقاد از ایدئولوژی این حزب غیرقانونی می باشد. با وجود اینکه چین یکی از بهترین اقتصادهای دنیا را دارد، اما همچنان نسبت به انتقادات در فرهنگ عامه خود حساس است، اگرچه کنترل ها کمی کاهش یافته اند.

https://www.commisceo-global.com/images/chinese-food-stall.jpg

[غذاهای خیابانی در چین با غرفه های غذایی که انواع مختلفی از غذاها را سرو می کنند بسیار رایج است]

آداب و پروتکل های اجتماعی

قوانین مربوط به نامگذاری

  • نام اول افراد در چین معمولاً از یک یا دو حرف به اضافه نام خانوادگی آنها تشکیل می شود.
  • اسم میانی در چین مرسوم است.
  • زنان هنگام ازدواج نام خانوادگی خود را تغییر نمی دهند و همچنان نام پدری خود را نگه می دارند.

ملاقات و احوالپرسی

  • سلام و احوالپرسی رسمی انجام می شود و از مسن ترین افراد آغاز می شود.
  • دست دادن رایج ترین شکل سلام و احوالپرسی با خارجی ها است.
  • بسیاری از چینی ها هنگام احوالپرسی به زمین نگاه می کنند.
  • برای صدا زدن افراد از یک عنوان افتخاری و نام خانوادگی آنها استفاده کنید. اگر آنها بخواهند با نام اول خود مورد خطاب قرار بگیرند، این موضوع را به شما اطلاع می دهند.
  • چینی ها حس طنز فوق العاده ای دارند. در صورت داشتن رابطه صمیمی با دیگران، می توانند حتی به راحتی به خودشان بخندند. آماده خندیدن به خودتان باشید.

سبک ارتباطات

  • ارتباطات غیر کلامی در چین رایج هستند.
  • از آنجا که چینی ها برای هماهنگی تلاش می کنند و وابسته به گروه هستند، برای رساندن منظور یا نیت خود از حالت صورت، لحن صدا و زبان بدن استفاده می کنند.
  • اخم کردن در زمانی که کسی صحبت می کند، به عنوان نشانه اختلاف نظر تعبیر می شود. بنابراین، اکثر چینی ها هنگام سخن گفتن، از اخم کردن خودداری می کنند.
  • نگاه مستقیم به چشم های شخص دیگر بی احترامی تلقی می شود. چینی ها در محیط های شلوغ، برای حفظ حریم شخصی افراد از تماس چشمی خودداری می کنند.

حریم شخصی

  • مردم چین به حریم شخصی خود احترام می گذارند و صمیمیت بیش از حد را دوست ندارند.
  • لمس کردن فقط بین اعضای خانواده و نزدیکان قابل قبول است.
  • طولانی شدن تماس چشمی می تواند به عنوان یک رفتار خصمانه تلقی شود و اجتناب از تماس چشمی نشانه احترام است نه بی ادبی.

آداب هدیه دادن

  • به طور کلی در سال نو چینی، جشن های عروسی، تولدها و اخیراً روزهای تولد هدیه داده می شود.
  • چینی ها به غذا علاقه دارند بنابراین غذا می تواند هدیه ای عالی باشد.
  • قیچی، چاقو یا وسایل برش را هدیه ندهید زیرا نشانه قطع رابطه هستند.
  • ساعت دیواری، دستمال گردن یا صندل های حصیری هدیه ندهید زیرا با مراسم خاکسپاری و مرگ در ارتباط هستند.
  • گل ندهید، زیرا بسیاری از چینی ها گل را با مراسم ترحیم مرتبط می دانند.
  • هدایای خود را با کاغذهای سفید، آبی یا سیاه تزئین نکنید.
  • چهار عدد خوش یمنی نیست، بنابراین چهار عدد از هر چیزی را هدیه ندهید. هشت خوش یمن ترین عدد است، بنابراین برای گیرنده خوش شانسی به ارمغان می آورد.
  • همیشه هدایا را با دو دست خود تقدیم کنید.
  • هدایا هنگام دریافت، باز نمی شوند.
  • ممکن است چینی ها قبل از پذیرش هدیه سه بار از این کار امتناع ورزند.

آداب غذاخوری

  • چینی ها ترجیح می دهند به جای خانه در خارج از خانه تفریح کنند، به ویژه زمانیکه میهمان خارجی دارند.
  • اگر به یک خانه چینی دعوت شده اید، آن را یک افتخار بزرگ قلمداد کنید. اگر باید چنین افتخاری را رد کنید، به میزبان توضیح دهید که با توجه به برنامه های کاریتان نمی توانید دعوت او را بپذیرید.
  • سروقت باشید.
  • کفش های خود را قبل از ورود به خانه در بیاورید.
  • یک هدیه کوچک به میزبان بدهید.
  • برای اینکه نشان دهید از غذا راضی هستید خوب بخورید!

آداب سر میز

  • نحوه استفاده از چاپ استیک را یاد بگیرید.
  • صبر کنید تا به شما گفته شود که کجا بنشینید. صندل روبروی درب به مهمان افتخاری داده خواهد شد.
  • قرار گرفتن چاپ استیک در یک کاسه برنج رو به بالا نماد بدشانسی است.

فرهنگ و نکات مربوط به تجارت

چه بپوشیم

  • لباس رسمی محافظه کارانه و ساده است.
  • مردان باید از کت و شلوارهای رسمی تیره استفاده کنند.
  • زنان باید پیراهن یا کت و شلوار/دامن رسمی با یقه پوشیده بپوشند.
  • زنان باید از کفش های تخت با پاشنه های بسیار کوتاه استفاده کنند.
  • از رنگ های روشن پرهیز کنید.

عناوین

  • در موقعیت های رسمی چینی ها را باید با عنوان + نام خانوادگی صدا زد.
  • هنگام ملاقات در یک محیط تجاری، می توان از عناوین حرفه ای استفاده کرد، به عنوان مثال مدیر لیو یا مدیر وانگ.

کارت ویزیت

  • کارتهای ویزیت پس از معرفی اولیه رد و بدل می شوند.
  • یک طرف کارت ویزیت خود را به زبان چینی ترجمه کنید، نوشته ها باید طلایی رنگ باشند زیرا رنگ خوش یمنی است.
  • عنوان خود را در کارت ویزیت خود درج کند. اگر شرکت شما قدیمی ترین یا بزرگترین شرکت در کشور شماست، این واقعیت باید در کارت گنجانده شود.
  • هنگام ارائه کارت، کارت را با هر دو دست و طوری که طرف چینی آن رو به گیرنده باشد نگه دارید.
  • قبل از قرار دادن کارت ویزیت روی میز، آن را بررسی کنید.
  • هرگز روی کارت کسی ننویسید مگر اینکه لازم باشد.

جلسات

  • قرار ملاقات ها ضروری هستند و در صورت امکان باید از یک تا دو ماه قبل و ترجیحاً به صورت کتبی هماهنگ شوند.
  • اگر در داخل شرکت ارتباطی ندارید، از یک واسطه برای ترتیب معرفی رسمی استفاده کنید. پس از معرفی، شما باید اطلاعات شرکت خود و آنچه می خواهید در جلسه انجام دهید را به طرف مقابل منتقل کنید.
  • باید به موقع یا کمی زودتر در جلسات حاضر شوید. چینی ها وقت شناسی را فضیلت می دانند. دیر رسیدن توهین آمیز است و می تواند بر روابط شما تأثیر منفی بگذارد.
  • به دستور جلسه توجه داشته باشید زیرا هر یک از شرکت کنندگان چینی دستور کار خود را دارد و سعی می کند آن را معرفی کند.
  • دستور کار را قبل از جلسه بفرستید تا همکاران چینی شما این فرصت را داشته باشند که قبل از جلسه با کارشناسان فنی لازم دیدار کنند. قبل از ارسال، دستورالعمل را با مترجم / واسطه خود بررسی کنید.
  • هر یک از شرکت کنندگان فرصتی طولانی برای در دست گرفتن جلسه دارد بدون اینکه چیزهایی که باید در این جلسه گفته شود را بگوید. صبور باشید و گوش کنید. پیام های ظریفی در این گفتگوها وجود دارد که می تواند از ترس و نگرانی شما بکاهد.
  • در جلسات صبور و شکیبا باشید. تلفن های همراه به طور مکرر زنگ می خورند و مکالمات بسیار پرتحرک هستند. هرگز از چینی ها نخواهید که تلفن های همراه خود را خاموش کنند زیرا این کار شخصیت هر دو طرف را زیر سوال می برد.
  • به طور کلی میهمانان به صندلی های خود که به ترتیب درجه نزولی دارند هدایت می شوند. افراد مسن و با سابقه یک طرف معمولاً در طرف مقابل افراد مسن و با سابقه طرف دیگر می نشینند.
  • مترجم خود را به همراه داشته باشید، به ویژه اگر قصد دارید مفاهیم حقوقی یا بسیار فنی را مورد بحث قرار دهید.
  • مواد نوشتاری باید به دو زبان انگلیسی و چینی در دسترس باشند. مراقب نوشته های خود باشید. ترجمه های نوشتاری باید دقیق باشند تا مورد تفسیر نادرست قرار نگیرند.
  • در جلسات بزرگ از کمکهای بصری استفاده کنید. از رنگ های سیاه و سفید روی زمینه سفید استفاده شود. رنگ ها دارای معانی ویژه ای هستند و اگر دقت لازم را نداشته باشید، انتخاب رنگ می تواند برعکس کار کند.
  • ارائه ها باید دقیق و واقعی باشند و بر مزایای بلند مدت متمرکز شوند. ارائه شما باید یک تجربه چالش برانگیز باشد.

مذاکره

  • فقط اعضای ارشد تیم مذاکره کننده صحبت خواهند کرد. عضو ارشد گروه خود را به عنوان سخنگوی خود در مورد عملکردهای مقدماتی معرفی کنید.
  • مذاکرات تجاری به آرامی انجام می شوند.
  • دستور کار جلسه می تواند به نقطه ای پرشکوه برای سایر مباحث تبدیل شود.
  • چینی ها رفتاری دوستانه دارند. آنها آشکارا “نه” نخواهند گفت، ممکن است بگویند “در این مورد فکر می کنیم.”
  • محور مذاکرات چین فرآیند است. آنها می خواهند بدانند که آیا روابط می توانند به مرحله ای برسند که دو طرف در انجام امور تجاری با طرف دیگر راحت باشند.
  • تصمیم گیری ها ممکن است طول بکشند، زیرا به بررسی و تحلیل دقیق نیاز دارند.
  • تحت هیچ شرایطی نباید کنترل خود را از دست بدهید یا شخصیت خود را زیر سوال ببرید و به روابط خود آسیب برسانید.
  • از تاکتیکهای اعمال فشار استفاده نکنید.
  • تجارت سلسله مراتبی است. جلساتی که در آن شرکت می کنید الزاما منجر به تصمیم گیری نمی شوند.
  • چینی ها در مذاکرات زیرک هستند.
  • قیمت پیشنهادی شما باید جایی برای مذاکره باقی بگذارد.

مدیریت

  • مانند اکثر چیزها در چین، مدیریت کسب و کار نیز مبتنی بر آموزه های کنفوسیسم است که نشان می دهد هیچ رابطه ای بر اساس برابری نیست.
  • همیشه یک سلسله مراتبی وجود دارد- افراد مسن و با سابقه بیشترین احترام را دارند. دستورالعملهای مدیریتی از بالا شروع شده و به پایین زنجیره منتقل می شوند.
  • از افرادی که در پایین ترین سطح نردبان قرار دارند انتظار نمی رود انگیزه ها یا تصمیمات گرفته شده توسط رده های بالاتر را زیر سؤال ببرند. این کار بی احترامی تلقی می شود.
  • مسن ترین فرد در شرکت حکم پدر را دارد بنابراین سایر افراد باید نسبت به او وفاداری و اطاعت بدون قید و شرط داشته باشند.

ویدیوی معرفی چین و چینی ها

 

بسیار کاربردی

زبانمهر

حتما بخوانید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست