آموزش ساختار جمله در زبان آلمانی (به زبان ساده)

ساختار کلمات در آلمانی کاملاً دقیق است. در این مقاله ما مؤلفه های یک جمله را با جزئیات در کنار نحوه سازماندهی آنها توضیح خواهیم داد.

بخش هایی از جمله که در آلمانی باید در نظر داشته باشید عبارتند از:

• فاعل
• فعل
• پارتیکل هایی (حروف) که موقعیت ۰ را اشغال می کنند (حروف عطف و کلمات پرسشی)
• مفعول: مستقیم و غیر مستقیم
• متمم ها
• پارتیکل nicht

۱-فاعل

• جایگاه معمول فاعل. موقعیت ۱

فاعل معمولاً در [موقعیت ۱] در جمله است:

• Ich habe einen Hund من یک سگ دارم
• وارونگی فاعل. موقعیت ۳

برای تأکید بر یک متمم یا یک مفعول، می توان آن را در [موقعیت ۱] قرار داد، که باعث می شود فاعل به [موقعیت ۳] منتقل شود:

• Einen Hund habe ich من یک سگ دارم

این متمم حتی می تواند یک بند وابسته باشد:

• Während meiner Kindheit war ich sehr zufrieden در دوران جوانی ام بسیار خوشحال بودم
• جملات پرسشی. فاعل در موقعیت ۲

در جملات پرسشی، فعل [موقعیت ۱] را می گیرد، به همین دلیل فاعل به سمت [موقعیت ۲] سوق پیدا می کند.

• Hast du einen Hund? سگ داری؟
• جملات امری. فاعلی وجود ندارد

جملات امری دوم شخص مفرد و جمع فاعلی ندارند.

• Komm jetzt her حالا بیا اینجا

• فرم های اضافه شده به جملات امری. فاعل در موقعیت ۲

در فرم های اضافه شده به جملات امری، فعل و فاعل مانند جملات پرسشی سازماندهی می شوند:

• Trinken wir noch ein Bier بیایید یک نوشیدنی دیگر بنوشیم

۲- فعل

• جایگاه معمول فعل در موقعیت ۲

اگر فقط یک فعل وجود داشته باشد، در [موقعیت ۲] قرار می گیرد.

• Ich bin 30 Jahre alt  من ۳۰ ساله هستم

اگر چندین فعل وجود داشته باشد، فعل صرف شده (مسند) در [موقعیت ۲] و فعل صرف نشده (یک مصدر یا صفت مفعولی) در [موقعیت آخر] جمله قرار می گیرد.

• Ich möchte Deutsch lernen  من می خواهم آلمانی یاد بگیرم
• فعل صرف شده در جملات پرسشی و امری در موقعیت ۱

در جملات پرسشی، فعل صرف شده [موقعیت ۱] را می گیرد و اگر یک فعل صرف نشده دیگر هم وجود داشته باشد، [موقعیت آخر] را می گیرد.

• Haben Sie Deutsch in der Schule gelernt? (آیا در مدرسه آلمانی یاد گرفتید؟ (رسمی
• Komm her! بیا اینجا
• فعل صرف شده در بندهای وابسته یا عبارات موصولی

در بندهای وابسته یا عبارات موصولی ، فعل صرف شده در [موقعیت انتهایی] قرار می گیرد و فعل صرف نشده (مصدر یا صفت مفعولی) را به موقعیت یکی قبل از آخر منتقل می کند.

بندهای وابسته

• Ich glaube nicht, dass du heute kommen darfst فکر نمی کنم امروز بیایید

“Darfst” فعل صرف شده است “آخرین موقعیت” و “kommen” فعل غیرصرف شده است “موقعیت یکی قبل از آخر”.

بندهای وابسته مواردی هستند که باعث می شوند فعل صرف شده به انتهای جمله برود و شامل موارد زیرمی باشند:

als (وقتی), bevor (قبل از), bis (تا), dass (آن), damit (برای اینکه), ob (اگر), obwohl (علیرغم), seit (از), sobald (به محض اینکه), sofern (مادامی که), soweit (تا جاییکه), sowie (به محض اینکه), während (زمانیکه), weil (زیرا), wenn (اگر), wie (چطور), wo (کجا)

عبارات موصولی

• Das ist das Mädchen, das ich in der Schule gesehen habe این دختری است که من در مدرسه دیدم

“Habe” فعل صرف شده است (موقعیت نهایی) و “gesehen” فعل غیرصرف شده است (موقعیت یکی قبل از آخر).

۳- پارتیکل هایی که موقعیت صفر را اشغال می کنند (پارتیکل هایی که هیچ تاثیری ندارند)

“پارتیکل موقعیت ۰” پارتیکلی است که روی ترتیب جمله تأثیر نمی گذارد.

• حروف ربط

برخی از حروف ربط در جمله جایگاه دستوری نمی گیرند.

اجازه دهید به یک مثال نگاه کنیم:

• Ich bin müde denn ich habe wenig geschlafen خسته ام چون کم خوابیدم.

اجازه دهید بند زرد رنگ را تحلیل کنیم:

حروف ربط زیر در جمله موقعیت ۰ را به خود اختصاص می دهند:

• aber
• beziehungsweise
• denn
• oder
• sondern
• und

پارتیکل های پرسشی

پارتیکل های پرسشی موقعیت ۰ را دارند. بنابراین، فعل موقعیت ۱ را به خود اختصاص می دهد و فاعل موقعیت ۲ را می گیرد:

• Wie alt bist du? چند سالتان است؟

پارتیکل های زیر در جمله موقعیتی به خود اختصاص نمی دهند:

۴- مفعول ها

مفعول ها به ترتیب زیر سازماندهی می شوند:

• ضمایر مفعولی (mich, dich, ihn, sie, es, uns, euch)
• ضمایر مفعولی با واسطه (mir, dir, ihm, ihr, ihm, uns, euch, ihnen)
• مفعول با واسطه (z.B.: meiner Mutter)
• مفعول مستقیم (z.B. einen Brief)

اجازه دهید این موضوع را با چند مثال بررسی کنیم:

مفعول مستقیم + مفعول با واسطه:

• Ich schicke meiner Mutter einen Brief من به مادرم نامه می فرستم

مفعول مستقیم + ضمیر مفعولی با واسطه:

• Ich schicke ihr einen Brief من نامه ای را برای او ارسال می کنم

مفعول با واسطه + ضمیر مفعولی مستقیم:

• Ich schicke ihn meiner Mutter من آن را برای مادرم می فرستم

ضمیر مفعولی با واسطه + ضمیر مفعولی مستقیم:

• Ich schicke ihn ihr من آن را برایش ارسال می کنم

۵- ترتیب متمم ها: TEKAMOLO

متمم ها بین فعل صرف شده و فعل صرف نشده قرار می گیرند:

آقای مایر دیروز از سر عشق، مخفیانه در مونیخ گل خریداری کرد.

متمم ها با پیروی از قانون TEKAMOLO در بین خود سازماندهی می شوند:

۱- زمانی (Temporal (TE

۲- تصادفی (Causal (KA

۳- وجهی (Modal (MO

۴- مکانی (Locative (LO

مثال:

۶- پارتیکل  “nicht”

“nicht”متداولترین نوع نفی در زبان آلمانی است. با قرار دادن این قید در موقعیتهای مختلف در جمله، معنی می تواند تغییر کند.

• نفی فعل با  “nicht”

این پارتیکل وقتی درست قبل از فعل صرف شده (در صورت وجود) یا در انتهای جمله قرار بگیرد آن را منفی می کند:

• Ich möchte nicht essen   من نمی خواهم غذا بخورم
• Ich esse nicht   من نمی خورم
• نفی یک متمم با  “nicht”

این قید اگر قبل از متمم قرار داده شود، آن را نفی می کند.

• Ich möchte nicht jeden Tag Tag Nudeln   (من نمی خواهم هر روز ماکارونی بخورم (هر روز نفی می شود
• Ich möchte nicht zu spät essen   (من نمی خواهم خیلی دیر بخورم (خیلی دیر نفی می شود

آموزشهای کاربردی گرامر ما

• آموزش حرف اضافه زمان
• آموزش حالت جمع اسامی
• آموزش حرف تعریف 
• فرق ein و eine 
• آموزش آرتیکل
• علامت های اسامی مذکر و مونث 
• آموزش ضمیر شخصی و ضمیر اشاره
• آموزش اسم ها، حروف اضافه و صفت اشاره 
•  ۶ کتاب بسیار کاربردی برای یادگیری افعال زبان آلمانی
• آموزش ضمایر شخصی